wtorek, 5 kwietnia 2016

Człowiek nie może zabić duszy


„Bo sprawiedliwość nie podlega śmierci.” Mądrości 1:15

Przekład Vocatio werset piętnasty tłumaczy tak: 

„Sprawiedliwość nieśmiertelna jest.” 

Werset ten zasługuje na uwagę, ponieważ współgra z wypowiedzią Zbawiciela:

„Nie bójcie się tych, co zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy, ale raczej bójcie się Tego, który może i duszę, i ciało zgładzić w Gehennie." Mateusz 10:28

Pomazaniec Boży potwierdza, że człowiek jako dusza, nie podlega śmierci w sensie absolutnym dopóki nie trafi do Gehenny. To, co zwykliśmy nazywać śmiercią, dotyczy tylko ciała. Taki jest sens jego wypowiedzi. Ta śmierć, którą widzimy i która sprawia, że człowiek przestaje funkcjonować na Ziemi jest powierzchowna, gdyż dotyczy tylko ciała. Dusza z kolei sama bez ciała nie może prowadzić świadomego życia (Koheleta 9:10), więc znajduje się w stanie uśpienia (Mateusza 9:24, Marka 5:39, Łukasza 8:52, Jana 11:11-13), ale nie umiera całkowicie. 

Syn Boży będąc na Ziemi składa obietnicę swoim naśladowcom:
"A każdy, kto żyje i we mnie wierzy, przenigdy nie umrze. Czy w to wierzysz?" Jana 11:26 

Niestety, dużo osób w to nie wierzy i twierdzą, że człowiek po śmierci ciała przestaje całkowicie istnieć, czyli że jego śmierć jest całkowita, bez żadnych ograniczeń. Dopiero zmartwychwstanie ma przywrócić człowieka jakby odtwarzając go z pamięci Bożej. Jest to nauka niezgodna z tym, co uczy Pismo Święte i czego uczył nasz Pan i Zbawiciel, Jeszu. Ludzie, którzy w niego wierzą, nigdy nie umrą, a to znaczy, że śmierć ciała, której podlegają wszyscy nie dotyczy osoby, czyli duszy. Wierni uczniowie Pomazańca Bożego nadal żyją i nigdy nie umrą, tak jak obiecał Jeszu. To nie zmienia faktu, że nie są aktywni, ponieważ ich stan przypomina sen, Czekają na nowe ciało i przebudzenie do świadomego życia.

Nie ma ani jednego wersetu, który by popierał naukę, że duch i dusza człowieka po śmierci ciała przestaje istnieć, jest za to cała masa wersetów mówiąca o tym, że umarli śpią. Całe Pismo Święte, Stary i Nowy Testament, mówi o istnieniu miejsca, w którym przebywa człowiek (duch, dusza, cień) po śmierci i kilka takich, które mówią o przebudzeniu ich na chwilę (Izajasza 14:9). To miejsce jest nazwane krainą umarłych. Stary Testament używa nazwy Szeol, a Nowy Testament Hades. 

Księga Mądrości idealnie wpasowuje się w nauki Syna Bożego i o tych, co twierdzą, że duch po śmierci przestaje istnieć pisze tak:

„Mylnie rozumując, mówili sobie: ‘Nasze życie jest krótkie i smutne. Nie ma lekarstwa na śmierć człowieczą, nie znamy nikogo, kto by wrócił z Otchłani. Urodziliśmy się niespodzianie i potem będziemy, jakby nas nigdy nie było. Dech w nozdrzach naszych jak dym, myśl jak iskierka z uderzeń serca naszego: gdy ona zgaśnie, ciało obróci się w popiół, a duch się rozpłynie jak niestałe powietrze’.” Mądrości 2:1-3 BT

Niech więc werset z księgi Mądrości 1:15, stanowi dla nas zachętę do mądrego postępowania, by pozyskać przychylność Pana. 

„Bo sprawiedliwość nie podlega śmierci.” 
Mądrości 1:15
__________________
krzysztof pomazańcowy

4 komentarze:

  1. Witam.
    Zapewne po tym artykule wszyscy zrozumieją słowa z JANA 11;25 ...Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Świadkowie sami sobie zaprzeczają - najpierw głoszą że człowiek po śmierci przestaje istnieć,podając przykład płomienia świecy, a za chwile - A przecież Biblia mówi, że umarli śpią (czego uczy biblia). Czy nieistniejący może spać ? Jak ja to mogłem głosić ? Dziś mogę wszystkich tylko przeprosić za głoszenie niebiblijnych nauk. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Polecam do tego artykułu wersety-Hbr.10:38"A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie,
    jeśli się cofnie, nie upodoba sobie dusza moja w nim.
    39 My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, ale do wiernych, którzy zbawiają swą duszę."Autor czerpie z księgi Habakuka 2:4"Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego,
    a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności".Warto w oczach Pana Jeszu być sprawiedliwym-Gal.3:11"A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie."i dalej Rz.1:17"W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie." i jeszcze Jana 3:16"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne." Wiara w Syna Bożego Jeszu to podstawa abyśmy mieli życie po śmierci ciała,choć do powrotu Pana Jeszu będzie to stan przypominający sen-Iz.26:19"Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy,
    obudzą się i krzykną z radości
    spoczywający w prochu,
    bo rosa Twoja jest rosą światłości,
    a ziemia wyda cienie zmarłych." Obudzą się ze snu,szkoda że tylu ludzi śpi już teraz,za życia,oj szkoda i na koniec Iz.26:7"Ścieżka sprawiedliwego jest prosta,
    Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego.
    8 Także na ścieżce Twoich sądów,
    o Panie, my również oczekujemy Ciebie;
    imię Twoje i pamięć o Tobie
    to upragnienie duszy." Pozdrawiam wszystkich obudzonych w Panu Jeszu !!!

    OdpowiedzUsuń
  3. Człowiek składa się z ciała, umysłu i duszy (w potocznym znaczeniu). Ciało umiera. Dusza idzie do "przechowalni", a co z umysłem ? Bo jeżeli też umiera to duszę można by traktować jak "obcego" w statku (ciało i umysł), czyli coś zbędnego. Bo niby kto z nas kontaktuje się z własną duszą? Zatem zasadne jest pytanie kim/czym jest człowiek przede wszystkim?
    Czy przede wszystkim umysłem czy duszą? (ciała nie biorę pod uwagę - bo umiera).
    Dusza jest nam dana przez Stwórcę i możemy ją uczynić szlachetną lub niegodziwą przez nasze czyny (ciało) oraz nasze myśli (umysł). Duszy sobie nie wybieramy. Jest jakby zapisem naszych dokonań i naszym oskarżycielem na sądzie choć nie tylko (sumienie).
    Więc co stanowi o naszym Ja.
    Czy żyjąc w Królestwie Bożym będzie tam moja dusza w nowym ciele ale co z umysłem?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuje za to pytanie. Bóg połączył ducha z ciałem i w ten sposób powstała dusza, czyli świadomy byt żywy. To co nazywasz umysłem to właśnie dusza, czyli świadomość kim jesteśmy. Jeśli duszy dasz inne ciało ona nadal będzie wiedziała, kim jest, bo dusza to nasza świadomość istnienia, nasze uczucia, przeżycia, nasze upodobania, to my. Dusza jest zapisana w duchu, a wyraża się przez ciało. Bez ciała dusza nadal jest przypisana do ducha, ale nie może w żaden sposób wyrazić swojego jestestwa. Zmartwychwstanie polega na daniu jakiegokolwiek ciała.

      Od Boga otrzymujemy ducha który jest czysta kartka papieru, ciało to długopis a dusza to powstający zapis na kartce (duchu). Bez ciała (długopisu) proces zapisu zostaje wstrzymany, ale nie przestaje istnieć. Dopiero wymazanie napisu powoduje unicestwienie duszy. Pisałem o tym tu: http://www.jeszu.pl/2014/09/dusza-cz-3-czy-dusza-to-oddzielny-od.html

      Usuń