Strażnicy fałszywego imienia

Kontynuujemy udzielenie świadkom Jehowy odpowiedzi na treści zawarte w broszurze „Bóg ma dla nas dobrą nowinę”. Temat ten powstał na prośbę osoby, którą odwiedzają świadkowie Jehowy i prowadzą z nią rozmowy w oparciu na treści tej broszurki. Dziś kontynuujemy 10 rozdział akapit 3 zawierający pytanie, „Po czym rozpoznać prawdziwych chrześcijan?” Oto, co twierdzi Towarzystwo Strażnica: 

„Prawdziwi chrześcijanie otaczają czcią imię Boże — Jehowa. Jezus rozsławiał to imię. Pomagał ludziom poznać Jehowę i uczył ich modlić się, żeby Jego imię było uświęcane (Mateusza 6:9). Która religia zachęca do używania imienia Bożego? Przeczytaj Jana 17:26 i Rzymian 10:13,14.”

Zacznijmy od tego, iż nie ma nigdzie w Nowym Testamencie informacji, że takie imię było używane przez naśladowców Chrystusa ani przez niego samego. W ogóle takiego imienia nie znajdziemy w całej Biblii, nawet w Starym Testamencie. Świadkowie twierdzą, że występuje ono aż 7000 razy, ale to jest nieprawda. W starożytnych manuskryptach istnieje imię Boga, ale jest zapisywane literami JHWH i nikt nie wie, jak je naprawdę wymawiano. Wiadomo jednak, że forma Jehowa jest błędna i Towarzystwo Strażnica ostatnio przyznaje, że tak jest. Przypuszczają, że ta forma imienia może nie być dokładnie tą,  jaką Bóg sobie nadał. Jednak nie chcą niczego zmieniać w swoich wierzeniach i nadal używają fałszywego imienia. Dlaczego to robią? Gdyby przyznali, że używali przez cały okres istnienia swojej organizacji fałszywego imienia Boga, to postawiliby sens swojego istnienia pod znakiem zapytania. Ile jest warta religia, która oddaje cześć Bogu używając fałszywego lub zniekształconego imienia Bożego? Jest wysoce prawdopodobne, że imię przez nich czczone, jest imieniem wroga Bożego, a oni sami ulegli zwiedzeniu oddając Bogu cześć pod imieniem, które do Niego nigdy nie należało. 

Oto dowód, że świadkowie sami przyznają, iż prawdziwe imię Boga jest nieznane:

„W dawnej hebrajszczyźnie nie zapisywano samogłosek. Dlatego obecnie nikt nie może z całą stanowczością orzec, jak w czasach biblijnych wypowiadano JHWH. Czy jednak ma nas to powstrzymywać od posługiwania się imieniem Bożym? Przecież nie wiemy też na pewno, jak w tamtych czasach nazywano Jezusa — może Jeszua, a może Jehoszua. Mimo to ludzie na całym świecie używają różnych form imienia Jezus, wymawiając je zgodnie ze zwyczajem przyjętym w ich języku. Nie mają do tego żadnych zastrzeżeń, chociaż nie znają wymowy z I wieku.” 

Źródło: „Czego uczy Biblia?” 

W powyższym cytacie świadkowie demaskują samych siebie jako tych, którzy stawiają wyżej tradycję ludzką, niż nauki biblijne. Biblia podaje liczne przykłady, kiedy to Bóg zmieniał komuś imię zamieniając tylko jedną głoskę. Bóg w taki sposób na przykład dokonał zmiany imienia Saraj na Sara, co zmieniło sens z „kłótliwa” na „księżniczka”. Zmienił też imię Abram na Abraham. Bóg przykładał znaczenie do wymowy imienia i nigdzie w Pismach Świętych nie znajdziemy uzasadnienia, by mogło być inaczej. Wiemy jednak, że fałszywi bogowie mieli wiele imion, w każdym języku inne, i ten właśnie zwyczaj świadkowie Jehowy uważają za dobry. 

Świadkowie Jehowy stawiają też Boga na równi z ludźmi, gdy powołują się na zwyczaj szukania odpowiedników naszych imion w różnych językach świata. Robiąc to, z pewnością nie traktują z szacunkiem imienia Bożego. Nie można przecież imienia Stwórcy traktować jak zwykłego ludzkiego imienia. Jeśli zniekształcisz imię jakiegoś człowieka i będziesz robił to konsekwentnie, to zobaczysz, że prędzej czy później uzna cię za chama. Raczej prędzej niż później. Mimo to, ta sama osoba będzie twierdziła, że używanie fałszywego lub zniekształconego imienia Bożego nie jest niczym złym. Wręcz będzie sobie rościła prawo do nazywania Boga tak, jak jej się podoba. Tak właśnie postępują świadkowie Jehowy. 

Przy bliższym zbadaniu okazuje się, że imię Jehowa może być obraźliwe. Dlaczego? Otóż świadkowie Jehowy twierdza, że imię to pochodzi od hebrajskiego czasownika havah, które znaczy „stawać się”. Tylko, że forma Jehowa (po angielsku Jehovah) faktycznie opiera się na hebrajskim czasowniku hovah, który znaczy „burzyć, mącić, rujnować”. I to na pewno nie jest zabawne. 

Podsumujmy. Nigdzie w Biblii nie ma imienia Jehowa, więc twierdzenie, że chrześcijanie będą rozpoznani po używaniu go jest fałszywe. Z kolei głoszenie, że Bóg ma tak na imię, jest brakiem szacunku do prawdziwego imienia Bożego, którego nikt nie wie jak prawidłowo wymówić. Wiedząc o tym należy odwrócić sposób rozumowania świadków Jehowy i spytać, kto jest znany z głoszenia obraźliwego imienia Jehowa?

Świadkowie Jehowy twierdzą też, że Chrystus rozsławił to imię. Czyżby? Gdyby Pan nasz tak robił, to  prawdziwe imię Boga Ojca byłoby znane. Pojawiłoby się nie tylko w Starym Testamencie, ale także w Nowym. Ponieważ Nowy Testament został spisany w języku greckim to poznalibyśmy prawidłowe samogłoski jakie należy dodać do tetragramu JHWH i wiedzielibyśmy, jak to imię wymawiać. Jednak nigdzie w Nowym testamencie nie znajdziemy tego imienia. Znajdziemy jednak coś innego. 

Świadkowie Jehowy powołują się na modlitwę „Ojcze nasz”, w której są słowa: „święć się imię Twoje” (Mateusza 6:9). Jeśli świadkowie twierdzą, że Mesjasz nauczył apostołów uświęcać imię Ojca, a oni to robili nigdy go nie używając, to proponuję świadkom Jehowy robić tak samo. Przynajmniej nie będą obrażali Boga obraźliwym imieniem Jehowa. 

Świadkowie powołują się także na sprawozdanie Jana:

„I dałem im poznać twoje imię, i dam je poznać, żeby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich, a ja w jedności z nimi.” Jana 17:26

Zapominają jednak wspomnieć, że to imię, które Chrystus rozsławiał, dostał od swojego Ojca.  Nieco wcześniej w tym samym rozdziale czytamy:

„I już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja przychodzę do ciebie. Ojcze Święty, czuwaj nad nimi ze względu na twoje imię, które mi dałeś, żeby oni byli jedno, tak jak my. Gdy byłem z nimi, czuwałem nad nimi ze względu na twoje imię, które mi dałeś, i ustrzegłem ich, i żaden z nich nie zginął oprócz syna zagłady, żeby się spełniło Pismo.” Jana 17:11,12

A jakie imię dostał Syn Boży od Ojca? Okazuje się, że anioł o imieniu Gabriel najpierw powiedział Marii, jak ma mieć na imię dziecko, które urodzi, a później nakazał Józefowi, by to imię dał dziecku, które urodzi jego żona. Wyjaśnił też, dlaczego takie imię. Było to imię, które w języku hebrajskim znaczyło Zbawiciel. Anioł powiedział do Józefa:

„Urodzi ona syna, a ty masz go nazwać imieniem Zbawiciel, on bowiem wybawi swój lud od ich grzechów.” Mateusza 1:21 (Łukasza 1:31; 2:21)

Niestety, w naszych przekładach Biblii tłumacze przekręcili to imię, ale to już jest inny temat. Faktem jest, że Jeszu dostał imię od Ojca i to imię rozsławił na chwałę Boga. W wypowiedzi anioła na temat imienia dziecka znajdujemy identyczny sens i powiązanie, jak w wypowiedzi Pana naszego w modlitwie zanotowanej w Jana 17:12.

„Gdy byłem z nimi, czuwałem nad nimi ze względu na twoje imię, które mi dałeś [ZBAWICIEL], i ustrzegłem ich [wybawiłem], i żaden z nich nie zginął oprócz syna zagłady, żeby się spełniło Pismo.” Jana 17:12

Innymi słowy Chrystus mówi, że z uwagi na to, iż dostał od Ojca imię Zbawiciel, to dołożył starań, by ustrzec tych, których Bóg mu dał. Wprawdzie nie ustrzegł Judasza, ale to był wyjątek, ponieważ musiało spełnić się proroctwo. Taki jest sens słów Pana, ale świadkowie Jehowy nie potrafią połączyć sensu wypowiedzi ze znaczeniem imienia, jakie Syn dostał od Ojca. Zresztą nie chcą tego dostrzec. Zależy im tylko, by tymi wersetami uzasadnić głoszenie imienia Jehowa. 

Świadkowie powołują się w tym temacie na słowa z listu do Rzymian, cytuję z ich przekładu:

„Gdyż „każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”. Ale jak będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez głoszącego?” Rzymian 10:13,14

Przeczytaj ten sam tekst w jakimkolwiek innym przekładzie, a przekonasz się, że nigdy nie znajdziesz imienia Jehowa. Jak więc doszło do tego, że to imię jest w ich przekładzie Pisma? Cud taki zwykle nazywamy fałszerstwem. Świadkowie twierdzą, że jest to cytat z księgi Joela i na tej podstawie wstawiają imię Jehowa. Jednak apostołowie tego nie robili, możliwe więc, że nie jest to cytat, a jedynie podobny teksty. Z kontekstu, czyli wcześniejszych wersetów, dowiadujemy się, że Paweł pisze o Chrystusie. Tym razem zacytuję dłuższy fragment z innego przekładu.

„Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JESZU JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz ZBAWIENIE. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do ZBAWIENIA. Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie ZBAWIONY.”

Z kontekstu wyraźnie wynika, że chodzi o imię Chrystusa i wzywanie Jego imienia daje ZBAWIENIE. Lepiej to zrozumiemy, gdy poznamy, co głosili apostołowie:

„I nie ma w żadnym innym ZBAWIENIA, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być ZBAWIENI.” Dzieje 14:12

I po raz kolejny z kontekstu wynika, że chodzi o imię, jakie Chrystus dostał od Ojca. To wiara w imię JESZU daje ZBAWIENIE!

__________________

krzysztof pomazańcowy