sobota, 24 lipca 2021

Nie ma już narodu wybranego!

Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka, a także w pierwszej kolejności i Hellena.
Rzymian 1:16

Inne przekłady tłumaczą ten werset, jakby Judejczycy mieli pierwszeństwo, np. BT:
Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.

Nie dość, że słowo Judejczyk zamieniają na Żyd to dodatkowo Helena zamieniają na Greka. Tymczasem Helenami byli wszyscy mówiący w języku greckim. Nawet Judejczycy są często nazywani Helenami (Dzieje 6:1).

Dosłowny przekład tego fragmentu wygląda tak: Judejczyka także [i oba] najpierw i Helena.
Słowo przetłumaczone na także oznacza coś w parze, coś razem, a nie oddzielnie. Paweł więc pisze, że Judejczyk i Helen najpierw poznają ewangelię. Kto więc poznaje ją później? Barbarzyńcy. Paweł wspomina w 14 wersecie, że czuje się dłużnikiem Helenów i Barbarzyńców. Barbarzyńcy to wszystkie narody niemówiące po grecku. Z tego powodu mówiono o nich, że nie należą do greckiej kultury. Do nich ewangelia dotarła najpóźniej.

Zrozumienie, że Judejczyk i Helen są razem pomaga zrozumieć ten fragment pism Pawła

Utrapienie, i ucisk na całą duszę człowieka czyniącego zło. Najpierw na Judejczyka i Hellena. Chwała zaś i szacunek, i pokój każdemu czyniącemu dobro, Judejczykowi najpierw i Hellenowi, ponieważ nie ma stronniczości u Boga.
Rzymian 2:9-11

Tymczasem jak czytamy w innych przekładach, że „najpierw na Judejczyka a później na Helena” to kłóci się to z końcowym podsumowaniem „ponieważ nie ma stronniczości u Boga”. Oczywiście można wytłumaczyć, że jak Judejczyk pierwszy odbiera chwałę, tak też pierwszy odbiera karę i na tym polega równość, ale z użytych słów wynika, że Judejczyk i Helen są połączeni i traktowani na równi.

Wcześniej Judejczycy mieli przewagę czasową (Rzymian 3:1,2), ponieważ jako pierwsi znali Pisma Święte, ale w chwili, gdy Paweł pisze do Rzymian, tej przewagi już nie mają, bo wszyscy okazali się na równi grzeszni (Rzymian 3:9,10).

Z chwilą, gdy ktoś poznaje ewangelię i ją przyjmuje lub ją odrzuca, to nie ma znaczenia, kim był wcześniej, jakiej narodowości lub jakiej rasy. Wszyscy zostaną potraktowani tak samo. Tymczasem wielu pseudo chrześcijan głosi wyjątkowe potraktowanie Izraela w czasach końca. Twierdzą, że wszyscy Żydzi zostaną zbawieni. Wynika to z błędnie rozumianego jednego wersetu i jest w sprzeczności z wieloma innymi wersetami Pism, które twierdzą, że Bóg nie ma względu na to, kim kto jest z pochodzenia.

Wtedy Piotr przemówił w dłuższym wywodzie: "Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby, ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie".
Dzieje 10:34,35

Krzysztof Król

1 komentarz:

  1. Prorok Mojżesz powiedział plemionom izraelskim: ,,Albowiem JHWH, Bogów waszych, jest Bogiem bogów, i Panem panów, Bóg wielki, możny, i straszny, który nie ma względu na osoby, ani przyjmuje darów; Który czyni sąd sierocie, i wdowie, a miłuje przychodnia, dawając mu chleb i odzienie.” – Pow. 10: 17,18.
    A Paweł ostrzega w Liście do Rzymian: ,, Utrapienie, i ucisk na całą duszę człowieka czyniącego zło. Najpierw na Judejczyka i Hellena. Chwała zaś i szacunek, i pokój każdemu czyniącemu dobro, Judejczykowi najpierw i Hellenowi, ponieważ nie ma stronniczości u Boga.” - Rzym 2:9-11,
    Wiele osób zadaje sobie pytania? : A co z Izraelitami? Czy nie byli ludem wybranym przez Boga? Czy nie odnosił się On do nich stronniczo? Czy Mojżesz nie powiedział do całego Izraela: „Albowiem ty lud święty Panu, Bogu twemu; ciebie obrał Pan, Bóg twój, abyś mu był osobliwym ludem ze wszystkich narodów, które są na ziemi.”?(Pow. 6: 7)

    Nie, Bóg nie był stronniczy, gdy w szczególnym celu posługiwał się Izraelitami. Na lud, w którym miał przyjść Mesjasz, Bóg wybrał potomstwo wiernych patriarchów hebrajskich. Ale gdy Judejczycy odrzucili Mesjasza, Jeszu Chrystusa, i wydali go na śmierć, utracili łaskę Bożą. Dziś jednak cudownymi błogosławieństwami oraz widokami na życie wieczne mogą być obdarzeni ludzie ze wszystkich ras i narodów, jeśli okazują wiarę w Jeszu Syna Bożego,, I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście dobrą wiadomość wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie zanurzenie, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.” – Marka 16:15,15 (Jana 3:16; 17:3).

    Z całą pewnością dowodzi to, że Bóg nie postępuje stronniczo. Co więcej, JHWH nakazał Izraelitom „miłować przybysza” bez względu na jego rasę lub narodowość i zabronił „źle się z nim obchodzić” (Powtórzonego Prawa 10:19; Kapłańska 19:33, 34). A zatem nasz kochający Bóg Ojciec niebiański naprawdę nie jest stronniczy.

    Naród izraelski istotnie miał szczególne przywileje. Wiązała się z tym jednak wielka odpowiedzialność. Spoczywał na nim obowiązek przestrzegania praw JHWH, a na nieposłusznych spadało przekleństwo (Powtórzonego Prawa 27:26). W rzeczywistości Izraelici niejednokrotnie musieli ponieść karę za niesłuchanie prawa JHWH.
    Tak więc Bóg bynajmniej ich nie faworyzował. Posłużył się nimi, by stworzyć wzory prorocze i podać ostrzegawcze przykłady. Z drugiej strony właśnie przez Izraela Bóg dał Odkupiciela w osobie Jeszu Chrystusa, aby cała ludzkości mogła udostępnić błogosławieństwa (Galatów 3:14; por. Rodzaju 22:15-18).

    OdpowiedzUsuń