Nie mogę już znieść tych waszych... szabatów!

„’Po co mi wielość Waszych ofiar?’ – mówi Pan. ‘Dosyć mam całopaleń z baranów, nie chcę tłuszczu jagniąt ani krwi byków i kozłów. Kiedy przychodzicie mi się pokazać, kto tych rzeczy zażądał z rąk waszych? Deptać po moim dziedzińcu już więcej nie musicie. Choć przynosicie mi wyborową mąkę pszenną, ale nadaremnie. Obrzydliwością jest dla nie ofiara kadzidlana. Nie mogę już znieść tych waszych dni nowiu, tych szabatów ani tego wielkiego dnia. Tym postem, świętym wypoczynkiem, waszymi dniami nowiu, świętami waszymi gardzi dusza moja. Mdli mnie z waszego powodu, już dłużej nie zniosę waszych grzechów.’” - Izajasza 1:11-14

Powyższy fragment z księgi Izajasza to jest Słowo Boga w dosłownym znaczeniu. Ponieważ prorok z woli Boga przekazał nam słowa, które w jakiś sposób otrzymał od Boga, więc jest to Słowo Boże. Nie wszystko, co znajduje się w Świętych Pismach można nazwać Słowem Bożym, bo są w tych księgach także opisy wydarzeń a nawet słowa, jakie wypowiedzieli grzesznicy czy nawet sam szatan, więc nie wszystko jest Słowem Bożym w sensie dosłownym. Warto o tym pamiętać. Jeśli prorok opisuje coś własnymi słowami to jego słowa są opisem znajdującym się w Piśmie Świętym, ale nie jest ten opis Słowem Boga, jeśli Bóg go nie wypowiedział. Ponieważ Izajasz powyższą wypowiedź przekazuje, jako słowa od Boga, więc ten fakt podnosi znaczenie słów na wyższy poziom niż inne fragmenty Pism, które nie są Słowem Boga.

Co było tak ważne, że Bóg kazał Izajaszowi przekazać swoje Słowa Izraelitom? Otóż Bóg informuje, że ma już dość ofiar zwierzęcych a nawet szabatu. W słowach „Po co mi wielość Waszych ofiar?” daje do zrozumienia, że jemu te ofiary do niczego nie są potrzebne. 

Kiedy Izajasz pisze „Dosyć mam całopaleń z baranów, nie chcę tłuszczu jagniąt ani krwi byków i kozłów”, można by odnieść wrażenie, że kiedyś chciał tych ofiar, ale mu się przejadły. Na szczęście następne zdanie wyjawia nam, że Bóg nie kazał im składać tych ofiar. Nie tyle mówi to, wprost co raczej sugeruje. „Kiedy przychodzicie mi się pokazać, kto tych rzeczy zażądał z rąk waszych?” Podobną informację znajdujemy w innych miejscach Świętych Pism. Wygląda na to że składanie ofiar podobnie jak listy rozwodowe nie pochodziło od Boga tylko były inicjatywą Mojżesza a Bóg to tolerował dopóki Izrael był wierny. 

Izraelici myśleli, że Bóg ich toleruje z uwagi na przymierze i ofiary i traktowali je podobnie jak katolicy spowiedź. Czyli najpierw grzeszyli a później szli oczyścić się z grzechów przekupując Boga ofiarami. Tymczasem było na odwrót. Bóg tolerował ofiary póki postępowali zgodnie z jego wolą a gdy czynili niesprawiedliwość to ofiary nie mogły im pomóc. Bóg odrzucał ich razem z ofiarami, które do niczego nie były mu potrzebne. 

"Gdyż znajduję upodobanie w lojalnej życzliwości, a nie w ofierze, i raczej w poznaniu Boga niż w całopaleniach." - Ozeasza 6:6

"Wtedy Samuel rzekł: „Czy Pan ma takie samo upodobanie w całopaleniach i ofiarach, jak w posłuszeństwie wobec głosu Pana? Oto posłuszeństwo jest lepsze niż ofiara, zwracanie uwagi — niż tłuszcz baranów" - 1 Samuela 15:22

"W ofierze i darze ofiarnym nie miałeś upodobania; te oto uszy moje otworzyłeś. Całopalenia i daru ofiarnego za grzech nie żądałeś." - Psalm 40:6

Psalmista wyraźnie informuje nas, że Bóg nie żądał ofiar. Dla fanatyków prawa były to słowa szokujące. Dawid mógł sobie na to pozwolić ale już proroków zabijano bez litości. 

"Ty bowiem nie masz upodobania w ofierze — w przeciwnym razie bym ją dał; nie rozkoszujesz się całopaleniem." - Psalm 51:16

Pan nasz Jeszu także nauczał, że ofiary ze zwierząt nie są ważne w planie Bożym. Nie tylko sam tego uczył, ale także chciał, by jego uczniowie też głosili tą ważną prawdę.

"Idźcie więc i nauczcie się, co to znaczy: ‚Miłosierdzia chcę, a nie ofiary’. Bo nie przyszedłem wezwać prawych, tylko grzeszników." - Mateusza 9:13

"Ale biada wam, faryzeusze, gdyż dajecie dziesiątą część mięty i ruty, i wszelkiego innego warzywa, lecz pomijacie sprawiedliwość oraz miłość do Boga! Te rzeczy mieliście obowiązek czynić, a tych drugich nie pomijać." - Łukasza 11:42

Bóg tak pokierował prawem i wydarzeniami, że najpierw ograniczył prawo do składania ofiar tylko do świątyni a następnie zburzył świątynię i nie pozwolił jej odbudować aż do dnia dzisiejszego.

„Nie mogę już znieść tych waszych dni nowiu, tych szabatów ani tego wielkiego dnia.” - Izajasza 1:13

Izajasz z woli Boga poinformował Izraelitów, że ma już dość szabatów. Tych sobotnich świąt, o które walczą zażarcie dzisiaj niektóre ugrupowania nazywające siebie chrześcijanami Bóg już w Izraelu miał dość. Gdyby Izajasz żył dziś byłby pewnie mocno krytykowany i zwalczany na fejsbuku a niejeden wyrzuciłby go z grona swoich znajomych, jako fałszywego proroka. W dawnych czasach błądzący Izraelici byli tacy sami tylko metody mieli bardziej drastyczne, dlatego zabili Izajasza. Oczywiście to nie poprawiło ich relacji z Bogiem, wręcz przeciwnie.

_____________________

krzysztof sługa pomazańcowy