poniedziałek, 2 marca 2015

"Miłości pragnę, nie krwawej ofiary"


Warto do tematu „Czy istnieje życie po rozwodzie” dodać kilka szczegółów. Pan nasz Jeszu temat rozwodów omówił w kontekście prawa mojżeszowego. Przykład dotyczący rozwodów bardziej niż inne pokazuje, że prawo, które Mojżesz przekazał izraelitom nie do końca pochodziło od Boga a przynajmniej to konkretnie dotyczące rozwodów. Warto, więc używać określenia prawo mojżeszowe zamiast prawa Bożego. Są powody by podejrzewać, że to samo dotyczy wielu innych szczegółów prawa np. składania ofiar ze zwierząt. Prorocy w późniejszym czasie będą głosić, że te ofiary do niczego Bogu nie są potrzebne a nawet są obrzydliwością dla Stwórcy. 


"Nie składajcie już ofiary daremnej, kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań - nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości."
Izajasza 1:13


„Nienawidzę waszych świąt, gardzę nimi, i nie podobają mi się wasze uroczystości świąteczne. Nawet gdy mi składacie ofiary całopalne i ofiary z pokarmów, nie mam w nich upodobania, a na ofiary pojednania z tłustych waszych cieląt nie mogę patrzeć.”
Amosa 5:21,22

"Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń."
Ozeasza 6:6

Więcej o tym piszę w temacie, „Dlaczego słudzy Boży nie przestrzegali prawa mojżeszowego”.

Kiedy Chrystus Pan wyjaśnił, że Mojżesz dopuścił się nadinterpretacji prawa (delikatnie to ujmując) to potępił rozwody podając jeden wyjątek, zdradę małżeńską. Łukasz i Marek, mimo że wspominają o rozwodach to o tym wyjątku nie piszą w swoich relacjach. Za to w sprawozdaniu Mateusza dwukrotnie jest o tym mowa: Mateusza 5:31,32 i 19:7-9. Ponieważ ewangelia Mateusza była w pierwszej kolejności skierowana do Izraelitów to widzimy, że oni szczególnie potrzebowali tego wyjaśnienia. Prawdopodobnie oni też je doskonale rozumieli. 

Księga Prawa (V Mojżeszowa) zapowiadała za zdradę małżeńską karę śmierci. Po wykonaniu tej kary niewinna osoba mogła zawrzeć nowy związek małżeński. To znaczy, że z Bożego punktu widzenia osoba dopuszczająca się zdrady już nie żyje. Czy potrzeba koniecznie zabić niemoralną osobę? NIE! Małżeństwo zostało przez akt zdrady rozwiązane i tylko wybaczenie współmałżonka może je dalej podtrzymać. Mesjasz dopuszczając rozwód z powodu zdrady dokonał zamiany kary śmierci na rozwód, czyli rozdzielenie małżonków. 

Jak to się ma do słów?:
„A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela”
Mateusza 19:6

Rozwód ma się tak samo do tych słów jak zabicie cudzołożnika. W obu przypadkach małżeństwo jest rozwiązane czy to z powodu śmierci czy z powodu rozwodu. Bóg nie ma upodobania w śmierci grzesznika woli by się nawrócił, dlatego rozwód zaproponowany przez Syna Bożego jest lepszym rozwiązaniem. 

„Nie mam upodobania w śmierci bezbożnego, a raczej, by się bezbożny odwrócił od swojej drogi, a żył.”
Ezechiela 33:11

Pamiętajmy jednak, że Chrystus swoje wyjaśnienie opiera na prawie mojżeszowym. Dopiero po jego śmierci, która wypełni prawo będą mogły pojawić się nowe wyjaśnienia. O tych nowych wyjaśnieniach pisałem w temacie „życie po rozwodzie”.

Wyjaśnienia Pawła niczego nie zmieniają są jedynie rozbudowane o szczegóły związane z nową sytuacją. Izraelitami zostali z powołania poganie i ich także obowiązuje zakaz rozwodów. Ponieważ jednak prawo pogan może całkowicie nie liczyć się z wolą Boga, więc Paweł udziela wyjaśnień rozwiązujących większość problemów, jakie mogą pojawić się z powodu mieszanych małżeństw. 

Sługom pomazańcowym nie wolno dążyć do rozwodu, ale jeśli będą do niego zmuszeni i zdecydują się na niego wbrew woli swego partnera to muszą pozostać samotni lub pojednać się z partnerem. Jeśli poganin zechce rozwodu to mogą zgodzić się na niego i wówczas są wolni i mogą zawrzeć ponowne małżeństwo. Jeśli dobrze przeanalizujemy te pawłowe zasady to zorientujemy się, że w żadnym razie nie opłaca się wierzącej osobie wychodzić z inicjatywą rozwodu. Tak te zasady są zbudowane, że rozwód powinien być zawsze z winy i na życzenie niewierzącego partnera. Rozwód z naszej inicjatywy, jeśli nie mamy uzasadnienia rozpusty skazuje nas na samotność z własnej woli.
_______________________
krzysztof sługa pomazańcowy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz