Krew proroków i świętych

"Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. A tak jesteście świadkami i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce. Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, na tym plemieniu będzie pomszczona."

Łukasza 11:47-51

Chrystus oskarżył pewne sekty żydowskie o mordowanie sług Bożych. Skutkiem jego słów była zmowa między uczonymi w piśmie i faryzeuszami przeciwko Mesjaszowi. W końcu z pomocą kapłanów zwanych saduceuszami wywarli presję na rzymskiego prefekta Judei by skazał na śmierć Syna Bożego. Wiemy jak do tego doszło dzięki kilku relacjom biblijnym. Dziś środowiska żydowskie wypierają się swojego udziału w tej sądowej zbrodni i twierdzą, że to władza rzymska skazała na śmierć Chrystusa.

Później dzięki relacją zawartym w Nowym Testamencie wiemy, że Żydzi straszliwie znęcali się nad chrześcijanami. Wielu zostało zabitych, najdziwniejszy jest jednak okres prześladowań rzymskich. Zaczyna się od cesarza Nerona i trwa kilkaset lat. Oficjalna historia pomija udział żydów w tych prześladowaniach, ale czy słusznie? Około 100 roku Jan spisuje księgę Objawienia a w niej notuje:

„I ujrzałem Niewiastę pijaną krwią świętych i krwią świadków Jeszu, a widząc ją zdumiałem się wielce.”

Objawienie 17:6

Babilon Wielki to niewiasta pijana krwią świętych i świadków Chrystusa. Jak wiemy Chrystus za zabicie świętych, czyli proroków oskarżył Żydów a teraz doszła nowa grupa prześladowanych sług Bożych. Teraz zabijano świadków Chrystusa, czyli jego naśladowców. Jan łączy te dwie grupy prześladowanych i twierdzi że za ich śmierć odpowiada Babilon Wielki. Za te wszystkie zbrodnie winna jest jednak organizacja. Tymczasem my wiemy, że pierwszych zabijali tylko Żydzi a drugich najpierw Żydzi a później Rzymianie. W praktyce wyglądało to tak, że z początku przez okres około 30 lat tylko Żydzi zabijali sług pomazańcowych a Rzymianie stawali w ich obronie. Już Poncjusz Piłat starał się wybronić Chrystusa twierdząc, że nie widzi w nim żadnej winy, ale Żydzi go przymusili do skazania Mesjasza. Później mieliśmy przypadek, kiedy Rzymianie ratowali np. Pawła.

"Poruszyło się całe miasto, zbiegł się lud, porwali Pawła i wlekli go poza świątynię. Natychmiast też zamknięto bramy. Gdy usiłowali go zabić, doszła do trybuna kohorty wiadomość, że cała Jerozolima jest wzburzona. Natychmiast wziął żołnierzy i setników i zbiegł do nich na dół. Na widok trybuna i żołnierzy zaprzestano bić Pawła. Gdy trybun przybliżył się, kazał go ująć, związać dwoma łańcuchami i dopytywał się, kim jest i co uczynił. A z tłumu każdy krzyczał co innego. Nie mogąc się nic pewnego dowiedzieć z powodu zgiełku, kazał go prowadzić do twierdzy. Gdy znalazł się na schodach, doszło do tego, że żołnierze musieli go nieść z powodu naporu tłumu."

Dzieje 21:30-35

Rzym słynął z niezwykłej tolerancji i naśladowcy Chrystusa zawsze mogli liczyć na obronę przed rządnymi krwi Żydami. Co się stało, że raptem Rzym przestał bronić swoich obywateli i dołączył do prześladowania Chrześcijan? Rzymianie nie mieli pojęcia, kim są chrześcijanie ani nawet nie rozróżniali ich od żydów. Ktoś powie, że pomazańcowi nie składali ofiar bożkom rzymskim w tym cesarzowi nic w tym nowego Żydzi też tego nie robili. Właściwie nie było niczego, co by wyraźnie odróżniało pomazańcowych od żydów i co mogłoby stanowić powód do ich oskarżeń. Ktoś, kto dobrze znał naśladowców Mesjasza musiał pomóc odróżniać ich od żydów, dzięki czemu prześladowani byli tylko prawdziwi naśladowcy Syna Bożego a żydzi spokojnie żyli. Oczywiście tymi, którzy najwięcej mogli zyskać na prześladowaniu chrześcijan byli Żydzi, którzy robili to przez ostatnie 30 lat. Teraz za nich całą pracę wykonywali Rzymianie. Taki układ między Żydami a władcami państwowymi Biblia nazywa nierządem. Z punktu widzenia Boga wina za mordowanie chrześcijan spada na Babilon Wielki, czyli sekty żydowskie, które zawsze prześladowały sług Bożych. Dlatego Jan w Objawieniu zapowiadając zniszczenie tych sekt, pisze:

„Wesel się nad nią, niebo, i święci, posłańcy, prorocy, bo Bóg przeciw niej rozsądził waszą sprawę.”

Objawienie 18:20

Żeby lepiej to zrozumieć trzeba wiedzieć, że kochanka Nerona, która później została jego drugą żoną przyznawała się do judaizmu. Poppea z urodzenia była Rzymianką, ale przeszła na judaizm i bez wątpienia była pod wpływem przywódców tej religii. Była kobietą okrutną, podobno namówiła Nerona by zabił swoją matkę i pierwszą żonę. W otoczeniu Cesarzy dużo osób sympatyzowało z żydami jawnie lub skrycie. Niektórzy byli nawet wysokimi dowódcami wojskowymi. Do bardziej znanych zaliczyć można Józefa Flawiusza, który akurat tuż przed prześladowaniami chrześcijan przybył do Rzymu. Znana jest także Berenika córka Heroda Agryppy, późniejsza kochanka Tytusa, tego samego, który zburzył Jeruzalem i świątynię. Na Nerona jednak największy wpływ wówczas miała Poppea i Ofoniusz Tygellinus i to prawdopodobnie ona wpadła na pomysł żeby oskarżyć chrześcijan o spalenie Rzymu natomiast Ofoniusz poparł ten pomysł.

Jest jeszcze jeden szczegół, który jednak jest tak dziwny, że aż trudno w niego uwierzyć. Otóż Talmud babiloński twierdzi, że Neron nawrócił się na judaizm. A wnukiem Nerona ma być słynny Rabin Meir. Słowo Meir tłumaczy się na język polski, jako Iluminator, czyli oświecający. Oczywiście Talmud zupełnie nie jest godny zaufania, ale kto wie czy coś w tym nie jest prawdą. Mówi się, że nawet zegar popsuty dwa razy na dobę wskazuje prawidłową godzinę. Neron bez dobrze poinformowanych doradców nie był wstanie rozróżnić chrześcijan od żydów a ci drudzy mieli też osobisty interes by pozbyć się chrześcijan. Księga Objawienia upewnia nas, że za wszystkie zbrodnie a więc także te popełnione pod rządami Nerona odpowiada jedna i ta sama organizacja, czyli Babilon Wielki.

"i w niej znalazła się krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi."

Objawienie 18:24

Księga Objawienia nawołuje żeby wyjść z Babilonu Wielkiego a tym czasem wielu tych którzy nazywają siebie chrześcijanami lgnie do niego. Obserwujemy coś co można nazwać judaizacją chrześcijaństwa.

_________________
krzysztof pomazańcowy