czwartek, 13 listopada 2014

"Jeśli żałuje, przebacz mu"


"Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu."

Łukasza 17:3,4

Czasem wydaje nam się, że przeprosiny to za mało, że krzywda była zbyt duża by przeprosiny mogły zakończyć problem. Zapominamy jak ciężko jest kogoś przeprosić i jak ciężko jest przyznać się do błędu. Ceńmy cudze przeprosiny. Nie ulegajmy wrażeniu że cudze przeprosiny są mało warte a gdy sami mamy przeprosić to raptem okazuje się że jest to cena zbyt duża i człowiek wobec którego zawiniliśmy powinien nam wybaczyć bez przeprosin. Takie rozumowanie jest bardzo egoistyczne. Chrystus mówi:

„Jeśli żałuje, przebacz mu.” 

A jeśli nie żałuje? Co mam zrobić, jeśli ktoś mnie skrzywdził i nie żałuje?

"Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym. (…) Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie."

Efezjan 4:29,31,32

Przebaczając naśladujemy Boga tylko, że Stwórca także wymaga skruchy.

"Znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy"
Kolosan 3:13

Chrystus o tych, którzy nie okazywali skruchy powiedział:

"Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu"

Mateusza 10:15

"Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie"

Mateusza 11:24

Chrystus nie przebaczał grzechów na kredyt osobą, które zostały uświadomione. Grzech jest grzechem nawet, jeśli jest nieświadomy. Obowiązuje zasada „nieznajomość prawa nie jest usprawiedliwieniem”.

"Bo ci, którzy bez Prawa zgrzeszyli, bez Prawa też poginą, a ci, co w Prawie zgrzeszyli, przez Prawo będą sądzeni" 

Rzymian 2:12

Naszym obowiązkiem jest ostrzec osobę, która zgrzeszyła, by uratować ją, ale też byśmy my nie byli winni kary, jaka spotka osobę, która dopuściła się przewinienia. Przywoływanie grzesznika do skruchy jest naszym obowiązkiem.


"kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje liczne grzechy"

Jakuba 5:20
__________________
krzysztof pomazańcowy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz