W tym samym momencie, gdy padnie rozkaz, i da się słyszeć głos dowódcy Posłów, a także trąby Boga, osobiście Pan zstąpi z nieba a ci, którzy zmarli w Pomazańcu powstaną jako pierwsi. Następnie my, którzy przetrwamy i nadal będziemy żywi, w tym samym czasie zostaniemy pochwyceni w chmury na spotkanie Pana w powietrzu i już zawsze z Panem będziemy.
1 List do Tesaloniczan 4:16-17
Moment pochwycenia będzie naszym trumfem i powodem do wielkiej radości. Idziemy na spotkanie Pana, aż trudno sobie wyobrazić jak wielkie będzie nasze wzruszenie.
Może pomyślisz teraz, że nie czułbyś się godny tego spotkania. Otóż nikt kto nie będzie godny, pochwycony nie zostanie i to będzie dramat dla takiej osoby. Znać Pana i zostać przez niego odrzuconym, oznacza, że coś z nami w chwili pochwycenia nie było dobrze. Dlatego Pan ciągle ostrzegał:
Wypatrujcie tego i nie dajcie się uśpić, nie wiecie bowiem, kiedy to się stanie.
Każdego dnia musimy być gotowi na spotkanie Pana, bo przecież każdego dnia możemy ulec wypadkowi i tacy, jacy będziemy w chwili wypadku, staniemy przed Panem odebrać nagrodę lub wysłuchać, że zawiedliśmy Syna Boga.
Paweł Tesaloniczanom pisze o dwóch grupach, o tych którzy zmarli wcześniej i o tych, którzy przeżyją prześladowania czasów końca. Obie grupy dostąpią wyniesienia do chwały w tym samym momencie, gdy padnie rozkaz, da się słyszeć głos naczelnego Posła (archonta aniołów) i dźwięk trąby Boga. To będzie moment, którego nikt na ziemi nie przeoczy.
Objawienie opisuje to tak:
Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący:
– Wstąpcie tutaj!
I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli. W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba. Minęło drugie "biada", a oto trzecie "biada" niebawem nadchodzi. Siódmy posłaniec zatrąbił i w niebie powstały donośne głosy mówiące:
– Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować po eony eonów.
A dwudziestu czterech Starszych, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i oddało pokłon Bogu, mówiąc:
– Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszystkich władco, Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować. I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię.
Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.
Chwała Bogu Ojcu i panu Jeszu!
Błogosławionego dnia wam drodzy życzę! Korygujcie swoje kroki.
Krzysztof Król
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz