Kto jest Stwórcą?

Chciałbym dziś nawiązać do niedzielnego tematu o eonach. Uważam za ciekawe, że słowo eon tłumaczone na „wieki”, „ery” jest w liczbie mnogiej. To znaczy, że jeśli nawet ktoś zechciałby użyć w tłumaczeniu słowa „wszechświat”, a tak robią tłumacze Biblii Warszawskiej i Tysiąclecia, to powinien napisać go w liczbie mnogiej:

„przez którego także wszechświaty stworzył”.

Takie tłumaczenie oczywiście rodziłoby pytanie, o jakie światy chodzi? Czy istnieją jakieś światy równoległe? Dlatego uważam że lepiej jest użyć w tłumaczeniu słowo odnoszące się do miary czasu niż do cywilizacji. Czas jest dla nas liniowy, a różne czasy przeważnie pojmujemy jako następujące po sobie. 

Bóg stworzył przez swojego Syna eony (czasy, wieki, okresy, ery, światy). Taką informację dostajemy w liście do Hebrajczyków. To znaczy, że Syn Boży istniał przed tymi eonami (erami, wiekami, okresami, światami). Chrystus nie stał się Synem Bożym dopiero na Ziemi, był nim już wcześniej. List do Hebrajczyków twierdzi, że Bóg stwarzał przez Syna i wyraźnie rozgranicza osobę Ojca od Syna, a więc nie był to jeden i ten sam Bóg. Ojciec stwarza przez Syna i jemu też przekazuje swoją własność. Czytamy bowiem, że „ustanowił dziedzicem wszystkiego”. Syn dostał coś, czego nie miał, od kogoś, kto to miał. Widzimy wyraźne rozgraniczenie osób i przekazywanie praw do własności z jednej osoby na drugą. 

Trudno nam sobie wyobrazić te niebiańskie zależności, w których Bóg stwarza przez Syna. Na czym to polega? Nie znamy szczegółów technicznych. Wiemy, że Chrystus stwarzał dysponując mocą swego Ojca, dlatego obaj mogą powiedzieć, że stwarzali. Pismo Święte wyjaśnia to prostym stwierdzeniem takim jak to z listu do Hebrajczyków 1:2.

„przez którego uczynił eony”

Czyli Bóg stwarzał, ale przez swego Syna. Podobnie czytamy w innych miejscach Pisma Świętego.

„Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.” Jana 1:3

„Dla nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy.” 1 Koryntian 8:6

„W Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.” Kolosan 1:16,17

Przy okazji list do Kolosan utwierdza nas w przekonaniu, że Chrystus był przed wszystkim zarówno przed tym, co widzialne jak i niewidzialne. Wprawdzie Pisma nie informują szczegółowo, na czym polega różnica między Tym, co stwarzał a Tym, przez którego to stwarzanie się odbyło, ale porównanie tej sytuacji z dzisiejszym budownictwem wydaje się być uzasadnione. Mamy, bowiem inwestora, który osobiście nie musi nawet być obecny na budowie i wykonawcę, który bez inwestora nie byłby wstanie niczego zbudować. Wykonawca czerpie finanse od inwestora podobnie jak Pan nasz Jeszu czerpie moc od Boga Ojca.

Pismo Święte przekonuje nas, że nadal Syn Boży administruje wszystkim korzystając z potęgi Bożej. 

„Ten będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem istoty Jego, zarządza też wszystko słowem potęgi Jego...” Hebrajczyków 1:3

_________________

krzysztof chrystusowy