Izrael raz odrzucony, na zawsze odrzucony!

„Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, lecz nie będzie jej darzył życzliwością, gdyż znalazł u niej coś odrażającego, napisze jej list rozwodowy, wręczy go jej, potem odeśle ją od siebie. Jeśli ona wyszedłszy z jego domu, pójdzie i zostanie żoną innego, a ten drugi też ją znienawidzi, wręczy jej list rozwodowy i usunie ją z domu, albo jeśli ten drugi mąż, który ją poślubił, umrze, nie będzie mógł pierwszy jej mąż, który ją odesłał, wziąć jej powtórnie za żonę jako splugawionej. To bowiem budzi odrazę u Pana, a ty nie możesz dopuścić do takiej nieprawości w kraju, który ci daje w posiadanie Pan, Bóg twój.” Prawa 24:1-4

Przepis ten Izraelici dostali by ostrzec ich że jeśli Bóg da im list rozwodowy to już nigdy nie będą mogli wrócić do stanu poprzedniego. Już nigdy nie będą małżonką Boga. Jeśli będzie rozwód to na zawsze. I co się stało? Minęło wiele lat a my mamy relację z minionych wydarzeń. Przyjrzyjmy się co pisze Izajasz?

„Tak mówi Pan: ‘Gdzie ten list rozwodowy waszej matki, na mocy którego ją odprawiłem? Albo któryż to jest z moich wierzycieli, któremu was zaprzedałem? Oto za wasze winy zostaliście sprzedani i za wasze zbrodnie odprawiona wasza matka’.” Izajasza 50:1-3

Jeremiasz potwierdza słowa proroka Izajasza:

„Jeżeli mąż porzuci swą żonę, a ona odejdzie od niego i poślubi innego męża, czy może on jeszcze do niej wrócić? Czy ta ziemia nie została całkowicie zbezczeszczona? A ty, coś z wielu przyjaciółmi cudzołożyła, masz wrócić do Mnie? - wyrocznia Pana.” Jeremiasza 3:1

Izrael i Juda posunęły się do czegoś wyjątkowo złego, do niemoralności. Prorok stwierdza, że „została całkowicie zbezczeszczona”. Całkowite zbezczeszczenie oznacza brak choćby niewielkich resztek przyzwoitości. 

„Rzekł do mnie Pan za dni króla Jozjasza: ‘Czy widziałeś, co zrobił Izrael-Odstępca? Chodził na każdą wysoką górę i pod każde zielone drzewo i uprawiał tam nierząd Pomyślałem: Po tym wszystkim, co uczynił, powróci on do Mnie; ale nie powrócił. I obaczyła to niegodziwa siostra jego, Juda. Zobaczyła, że za wszystkie czyny nierządne, jakie popełnił Izrael-Odstępca, odrzuciłem go, dając mu list rozwodowy. Lecz nie zatrwożyła się niegodziwa siostra jego; poszła także i ona cudzołożyć. Przez lekkomyślność swoją stała się cudzołożnicą i zbezcześciła ziemię, dopuszczając się nierządu z kamieniem i drzewem. Także z tego wszystkiego nie nawróciła się do Mnie niegodziwa siostra jego, Juda, całym sercem, lecz pozornie - wyrocznia Pana’. Wtedy Pan powiedział do mnie: ‘Izrael-Odstępca okazał się sprawiedliwszy niż niegodziwy Juda’.” Jeremiasza 3:6-11

Judaizm jest nazwany „pozornym nawróceniem”, jak głupi są ci co szukają w nim mądrości? Juda, czyli Izrael z czasów apostołów faktycznie był większym odstępcą niż słynne dziesięć zaginionych pokoleń Izraela. W tych proroctwach obowiązuje podział na Izrael (10 plemion) i Juda (2 plemiona). Wielokrotnie Bóg nawoływał zarówno Izrael jak i Judę do nawrócenia się, aż w końcu obu „siostrom” dał list rozwodowy. To znaczy, że już nie przyjmie ich z powrotem zgodnie z własnym prawem. Jest jednak szansa dla dzieci Judy i Izraela to znaczy, że naród ten, jako całość jest absolutnie odrzucony, ale jako jednostki (dzieci) może szukać łaski Boga. 

„Wróćcie, synowie wiarołomni - wyrocznia Pana - bo jestem Panem waszym i przyjmę was, po jednym z każdego miasta, po dwóch z każdego rodu, by zaprowadzić na Syjon.” - Jeremiasza 3:14

Izraelici nie będą pełnić roli pasterzy dla innych tylko sami dostaną pasterzy.

„I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie.” Jeremiasza 3:15

„Rozsądnie i roztropnie” przywodzi na myśl przypowieść Pana naszego Jeszu:

„Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby na czas rozdał jej żywność? Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem.” Mateusza 24:45-47

"Nad całym swoim mieniem" oznacza także nad tą resztką cielesnego Izraela, którą Pan zechce wyratować. Oznacza to zupełną zmianę ról. Z synów Izraela i Judy, łaski dostąpią nieliczni (ostatek), a i oni będą uzależnieni od obcych im pasterzy. Juda i Izrael musi okazać pokorę by dostąpić przebaczenia. W niczym nie mają już przewagi nad tymi, którzy nie byli Izraelem, ale już nim są, ponieważ zostali wszczepienie w szlachetną gałązkę oliwki (Rzymian 11:17). 

„Nie ma już różnicy między Judejczykiem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.” Rzymian 10:12,13

Bóg przez proroków zapowiedział potomstwo z innej niewiasty.

„Śpiewaj z radości, niepłodna, któraś nie rodziła, wybuchnij weselem i wykrzykuj, któraś nie doznała bólów porodu! Bo liczniejsi są synowie porzuconej niż synowie mającej męża, mówi Pan.” Izajasza 54:1

Paweł wyjaśnia, na podstawie historii Izraela, że Hagar była odpowiednikiem przymierza zawartego z Izraelem (Jeruzalem ziemskie). Ponieważ była pierwszą żoną Abrahama, która dała mu potomka, więc symbolizuje cielesnych izraelitów. Podczas gdy Sara, była bezpłodna, ale ostatecznie stała się licznym narodem. Sara według wykładni Pawła to Jeruzalem Górne, matka wszystkich naśladowców pomazańcowych, także pogan, podczas gdy niewolnica Hagar symbolizuje cielesnych Izraelitów. 

„Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar: Synaj jest to góra w Arabii, a odpowiednikiem jej jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem. Właśnie wy, bracia [poganie], jesteście jak Izaak dziećmi obietnicy. Ale jak wówczas ten, który się urodził tylko według ciała, prześladował tego, który się urodził według ducha, tak dzieje się i teraz. Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczyć syn niewolnicy razem z synem wolnej. Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.” Galatów 4:24-31

Izrael był pierwszym dzieckiem Boga, ale nie najukochańszym. Jeszcze przed założeniem Izraela Bóg w proroczym „obrazie” przedstawił wyższość drugiego syna nad pierwszym. Paweł opisał przypadek dziecka urodzonego z Hagar i z Sary. Nie pierwsze, ale drugie cieszyło się większym błogosławieństwem i uznaniem Bożym. Wyższość dzieci z obietnicy nad dziećmi pierworodnymi została także potwierdzona na przykładzie Ezawa i Jakuba.

„Nie wszyscy, przez to, że są potomstwem Abrahama, stają się jego dziećmi, lecz w Izaaku uznane będzie twoje potomstwo, to znaczy: nie synowie co do ciała są dziećmi Bożymi, lecz synowie obietnicy są uznani za potomstwo. Albowiem to jest słowo obietnicy: Przyjdę o tym samym czasie, a Sara będzie miała syna. Ale nie tylko ona - bo także i Rebeka, która poczęła [bliźnięta] z jednego [zbliżenia] z ojcem naszym Izaakiem. Bo gdy one jeszcze się nie urodziły ani nic dobrego czy złego nie uczyniły - aby niewzruszone pozostało postanowienie Boże, powzięte na zasadzie wolnego wyboru, zależne nie od uczynków, ale od woli powołującego - powiedziano jej: starszy będzie służyć młodszemu, jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, a Ezawa miałem w nienawiści.” Rzymian 9:7-13

Oczywiście słowa te muszą bulwersować dzisiejszych zarozumiałych żydów, którzy podają się za naród wybrany. Według Pawła nawet potomkowie Abrahama są narodem z niewolnicy, ich symbolem jest znienawidzony Ezaw, podczas gdy słudzy pomazańcowi (także poganie) są dziećmi umiłowanymi, obietnicą daną Abrahamowi.

__________________

krzysztof pomazańcowy