Doksologia to formuła pochwalna. Słowo powstało z języka greckiego doksa chwała, logos słowo. Doksologia występuje w Starym Testamencie i w Nowym. Na przykład słowa:
"Błogosław, duszo moja, Pana, i całe moje wnętrze - święte imię Jego! Błogosław, duszo moja, Pana, i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!” Psalm 103:1,2
Nowy Testament także zawiera doksologie, przeważnie są to zdania wtrącone w jakiś wywód lub na jego koniec.
„który jest błogosławiony na wieki. Amen” Rzymian 1:25
„Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego wszystko. Jemu chwała na wieki! Amen.” Rzymian 11:36
"Bogu, który jedynie jest mądry, niech będzie chwała na wieki wieków przez Jeszu Pomazańca. Amen." Rzymian 16:27
"Jemu to chwała na wieki wieków! Amen.” Galatów 1:5
"Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen." Filipian 4:20
"A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu - cześć i chwała na wieki wieków. Amen." 1 Tymoteusza 1:17
"… aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jeszu Pomazańca. Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen." 1 Piotra 4:11
"Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen." 1 Piotra 5:11
"…Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen." 2 Piotra 3:18
"Jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu, przez Jeszu Pomazańca, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen." Judy 1:25
"…Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen." Objawienie 1:6
"Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen." Objawienie 7:12
Czasem możemy mówić o krótkim utworze pochwalnym składającym się z kilku zdań, a czasem o jeszcze krótszym zawołaniu. Przykładem takiego bardzo krótkiego zawołania jest hebrajskie zdanie „Allelu JA” (Objawienie 19:3). To zawołanie może być bardziej lub mniej rozbudowane: „Amen, allelu JA” (Objawienie 19:4) lub „Allelu JA, zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego” (Objawienie 19:1).
Dobrze jeśli modlitwy nasze będą zawierały element wychwalania. W tak zwanej wzorcowej modlitwie pojawia się on na samym początku podczas adresowania.
„Ojcze nas w niebie święć się imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje, czyń wolę swoją” Mateusza 6:9 (Łukasza 11:2).
Mamy przykład wychwalania połączonego z poddaniem się władzy Boga i pragnieniem by władza ta była jeszcze większa. Można modlić się bezpośrednio do Boga Ojca, ale też można to robić do Pana naszego Jeszu. Ja wybieram to drugie rozwiązanie. Najczęściej zaczynam od słów „Panie mój Jeszu, Królu…”, ale oczywiście każdy może swoją własną nieco inną formę wypracować. Przeważnie kończę zaś wychwalając zarówno Ojca jak i Syna „…Chwała Ci i Ojcu na wieki wieków”.
Warto też by w mowie na tematy planów Bożych wtrącać formułę wychwalającą (doksologię). Paweł dał nam przykłady takiej doksologi:
„Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jeszu Pomazańca, Pana naszego! Tak więc umysłem służę Prawu Bożemu, ciałem zaś - prawu grzechu.” Rzymian 7:24,25
Paweł zadał pytanie i zamiast odpowiedzieć prosto „Zrobi to Bóg przez swego Pomazańca”, to udziela odpowiedzi przez złożenie podziękowania Bogu. W ten sposób złożył hołd Ojcu i Synowi, a jednocześnie udzielił odpowiedzi.
Niektóre listy z Nowego Testamentu kończą się formuła pochwalną. List do Rzymian ma przykład bardzo rozbudowanej doksologii.
„Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą, teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze, Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jeszu Pomazańca, niech będzie chwała na wieki wieków! Amen.” Rzymian 16:25-27
W tym powyższym przypadku doksologia następuje po oficjalnym pożegnaniu się. Z kolei 2 list do Koryntian zaczyna Paweł oficjalnym przedstawieniem się, ale zaraz po tym następuje doksologia.
„Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy.” 2 Koryntian 1:3
Paweł zostawił nam wzór wychwalania Boga przy każdej okazji. Czasem robił to na początku listu, czasem na końcu, a często w środku. Z pewnością przy każdej okazji wychwalał Boga Ojca i Syna jako swego Pana. Wychwalał i dziękował pozostawiając nam wzór do naśladowania (Filipian 3:17).
__________________
krzysztof pomazańcowy
Wspaniałe i pokrzepiające przykłady by trwać w modlitwie nie tylko błagalnej ale przede wszystkim by wysławiać Ojca naszego i Syna pana naszego Jeszu pomazeńca. Obyśmy w modlitwach nie ustawali i byśmy tej możliwości nie dali sobie odebrać.
OdpowiedzUsuń"… aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jeszu Pomazańca. Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen." 1 Piotra 4:11