Mądrość odrzucona

Mądrości z księgi Syracha są chyba bardziej kompatybilne z naukami Chrystusa niż jakakolwiek inna księga Starego Testamentu. Mimo to część grup wyznaniowych, nazywających siebie chrześcijanami, odrzuca ją. To naprawdę szatański pomysł by odrzucić tą księgę jako rzekomo nie natchnioną. Kiedy znamy treść tej księgi a później czytamy Nowy Testament to możemy dostrzec, że Pan nasz Jeszu nauczał bardzo podobnych mądrości. Czasem przedstawiał je nieco w innym świetle a czasem jakby je bardziej rozwijał. Znając dobrze księgę Syracha i Nowy Testament z pewnością dojdziemy do wniosku, że Chrystus znał tą księgę, bo tak bardzo jego nauki współgrały z zawartymi tam mądrościami. 

Ponieważ jest niemożliwe by szatan był wstanie przewidzieć szczegóły głoszonej przez Chrystusa ewangelii, więc nie mógł być inspiratorem powstania tej księgi. Sam Pomazaniec był dla niego tajemnicą a co dopiero jego nauki. Przewidzieć przyszłość mógł jednak sam Chrytus i jego Ojciec. Warto więc przypomnieć że autor księgi Syracha miał na imię Jeszu a Syrach to był jego ojciec. Powinniśmy więc mówić o księdze Jeszuego lub Syrachijczyka czyli osoby pochodzącej od Syracha. Lepiej jednak przyjmują się krótsze nazwy, dlatego mówimy Syracha wiedząc, że to jego syn a nie on sam. 

Dlaczego jednak nie mówimy o księdze Jeszu? By nie powstało mylne przekonanie, że Syn Boga zostawił swoją księgę. Kiedy jednak czytam mądrości w niej zawarte i porównuję je z naukami większego Jeszu to mam wrażenie, że on sam dopilnował by ta księga powstała. Piotr, który był posłańcem i uczniem Pana, wyjaśnił:

„Nad tym zbawieniem wszczęli poszukiwania i badania prorocy - ci, którzy przepowiadali przeznaczoną dla was łaskę. Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał Duch Chrystusa, który w nich był i przepowiadał cierpienia dla Chrystusa i mające potem nastąpić uwielbienia. Im też zostało objawione, że nie im samym, ale raczej wam miały służyć sprawy obwieszczone wam przez tych, którzy wam głosili Ewangelię mocą zesłanego z nieba Ducha Świętego. Wejrzeć w te sprawy pragną aniołowie.” 1 Piotra 1:10-12

Duch Chrystusa, który był w niektórych prorokach przekazywał im informacje niedostępne nawet aniołom. 

Księga Syracha powstała w okresie, kiedy w Jeruzalem szalała żydowska wersja inkwizycji mordując wszystkich proroków posłanych przez Boga. Jeszu syn Syracha nie został powołany do ludu by mu prorokować. Jego księga zawiera podsumowanie mądrości Starego Testamentu i zawiera także wstęp do Nowego podobną rolę spełnia księga Mądrości. Są to księgi zaliczane do Starego Testamentu, ponieważ powstały przed narodzinami Pomazańca Bożego, ale w swym duchu są bardzo nowotestamentowe. Z pewnością tym, co je takimi czyni jest właśnie Duch Chrystusa, który pobudził pisarzy do spisania tych mądrości. Sam Pomazaniec w bycie przed ludzkim był nazywany Mądrością lub Logosem, czyli też mądrością tyle, że wyrażoną w słowie. 

Tylko Duch Chrystusa, w myśl słów Piotra, mógł przepowiedzieć jego męczeńską śmierć opisaną na przykład w księdze Mądrości 2:12-22. Podobnie księga Syracha zawiera mądrości rozwinięte w późniejszym czasie przez Pomazańca Bożego. Jest wstępem do nauk Chrystusa, który sprawia że gdy Już pan pojawił się na ziemi ludzie mogli rozpoznać u niego nie tylko treści wywrotowe z punktu widzenia ówczesnych przywódców religijnych ale także treści mocno zakorzenione we wcześniejszych Pismach Starego Testamentu. Bez księgi Mądrości i Syracha nauki Chrystusa mogły wydawać się oderwane od pism prorockich. Właśnie z tego powodu faryzeusze w siedemdzisiąt lat po zabiciu Syna Bożego nakazali Izraelitom odrzucić te księgi. 

30 lat po zburzeniu Jeruzalem, kiedy faryzeusze organizowali nową wersje judaizmu wówczas chcąc zwalczyć pomazańcowych naśladowców nakazali niszczyć część ksiąg Starego Testamentu. Odrzucili wszystko, co im nie pasowało lub co zbyt mocno kojarzyło się z mesjaszem, którego zabili. Wśród tych ksiąg znalazły się właśnie Mądrości i Jeszu syna Syracha. Ta druga musiała denerwować faryzeuszy już choćby z powodu imienia jej autora. 

Paweł proroczo przepowiedział odrzucenie mądrości z góry:

„Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań - ponieważ ich uszy świerzbią - będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom.” 2 Tymoteusza 4:3,4

Tak też zrobili niewierni Izraelici. Powołali do życia judaizm rabinistyczny, czyli oparty na nauczycielach. Rabbi znaczy nauczyciel (Mateusza 23:8; Jana 1:38). Odrzucili zdrową naukę w tym mądrość Bożą zawartą w księdze Syracha i Mądrości a napisali nowe księgi nazywając je Talmudem. Słowo Talmud znaczy nauka. Księgi te zawierają zgodnie z proroctwem Pawła zmyślone opowieści. Pod wpływem tych pseudonauczycieli powstała całkowicie kłamliwa opowieść o Jeszu z Toledo. Oni tez wymyślili, że gdy spotkają w tekstach wzmiankę o Jeszu to wypowiedzą zaklęcie: „Niech jego imię pójdzie w zapomnienie”. 

Pod wpływem tych zwodniczych nauczycieli był także Martin Luter, który doprowadził do odłamu od katolicyzmu. Podobno wyzbył się sympatii do żydowskich nauczycieli, gdy poznał obraźliwe opowieści zawarte właśnie w Toledo Jeszu, ale zanim do tego doszło przyswoił sobie od zwodniczych żydów, że księgi Mądrości i Syracha są fałszywe. Od Lutra początek wzięły ruchy religijne nazywane protestantami. Wiele osób jednak odżegnuje się od protestantyzmu. Na przykład świadkowie Jehowy nie zgadzają się z tym by ich nazywać protestantami, ale faktycznie nimi są. Dlaczego tak twierdzę? Ponieważ poszli za błędem Lutra i także odrzucili te księgi, które odrzucił Luter. On to zrobił pod wpływem żydowskich rabinów a oni pod wpływem protestantów. 

Tymczasem nie można poznać prawdy lub jest to bardzo trudne, gdy część natchnionych Pism usunie się. Paweł pisał do Tymoteusza:

"Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości." 2 Tymoteusza 3:16 PNŚ

Świadkowie Jehowy podobnie jak inne ruchy wywodzące się z protestantyzmu bardzo mocno podkreślają powyższy werset biblijny. Zdają się być fanatycznymi obrońcami Pism Świętych a tymczasem sami je usuwają i głoszą coś wręcz odwrotnego, że nie wszystkie Pism są Święte i nie wszystkie pochodzą od Boga. W tym miejscu aż prosi się by sparafrazować słowa Pawła z listu do Rzymian 2:21

„Ty, który uczysz drugich, sam siebie nie uczysz. Głosisz, że nie wolno odejmować z tej księgi, a sam odejmujesz.”

Parafraza jak najbardziej biblijna gdyż jest to miks dwóch wersetów, tego z listu do Rzymian i z księgi Objawienia 22:19 przestrzegającej przed odejmowaniem czegoś ze słów proroctwa.

„A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.” Objawienie 22:19

Jakie mają powody by usunąć te księgi? Przeważnie nie mają żadnych powodów a te, które przedstawiają są niepoważne, bo sprowadzają się do stwierdzenia: Ponieważ pisze w tej księdze to… a to…, a my wiemy, że to nieprawda, więc księga ta jest fałszywa. Tymczasem jest odwrotnie. To ich wnioski są błędne właśnie, dlatego że odrzucone przez nich księgi zawierają wiedzę, która wyklucza to, co oni twierdzą. 

Całe Pismo od Boga jest natchnione a nie tylko te fragmenty, które sami sobie wybierzemy. Ludzie, którzy jako pierwsi odrzucili te księgi byli częścią Babilonu Wielkiego, Wielkiej Nierządnicy, którą Jan ze zdziwieniem ujrzał w objawieniu. Ze zdziwieniem, ponieważ myślał, że jej koniec nastąpił w 70 roku, gdy miasto Jeruzalem zostało zniszczone (Mateusza 23:13-35). Oni odrzucili te księgi a protestanci idąc w ich ślady stali się ich duchowymi dziećmi i będą mieli swój udział w dniu, gdy Babilon Wielki zostanie zniszczony. Tak samo świadkowie Jehowy są współodpowiedzialni z Babilonem Wielkim w fałszowaniu Pism Świętych przez ich usuwanie. 

Usunięcie części Pism Świętych musiało doprowadzić do błędnych wniosków. Nawet mając wszystkie informacje można bez pomocy Ducha Świętego pobłądzić a nie mają wszystkich danych pobłądzenie jest pewne. 

Przykłady błędnych nauk, do których doszło z powodu odrzucenia części Pism Świętych postaram się podać w kolejnych tematach tak samo postaram się podać przykłady spójności nauk Pomazańca Bożego z radami zawartymi w tych odrzuconych księgach. A wszystko to, jeśli Bóg pozwoli.

 

__________________

krzysztof pomazańcowy