Wytrwała modlitwa sprawiedliwego ma moc!

Jest jeden powód, dla którego warto wyznawać swoje grzechy. Otóż warunkiem przebaczenia grzechów jest skrucha a częścią skruchy jest przyznanie się do grzechu i błaganie o wybaczenie. Tylko wówczas możemy dostąpić przebaczenia grzechów. Pierwszego przebaczenia dostępujemy w dniu zanurzenia w imię Jeszu. Zanurzenie połączone z modlitwą do Jeszu jest prośbą o czyste sumienie.

"Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, przyjmij zanurzenie i obmyj się z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!"

Dzieje 22:16 

Mimo szczerych chęci by trzymać się daleka od grzechu nadal grzeszymy. Jesteśmy ludźmi dalekimi od doskonałości i dlatego nawet po zanurzeniu potrzebujemy dalszego przebaczenia naszych przewinień. Jan daje nam zapewnienie:

"Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości."

1 Jana 1:9

Jan w tym liście nie informuje nas czy mamy wyznawać swoje grzechy przed Bogiem w modlitw czy może mamy je wyznawać publicznie. Logiczne wydaje się, że skoro to Bóg nam wybacza to grzechy powinniśmy przed nim wyjawić. Nie chodzi o to, że Bóg nie zna naszych grzechów chodzi raczej o to, że w ten sposób okazujemy skruszę. Jest jednak miejsce w nowym Testamencie gdzie wyraźnie jest zachęta by sobie nawzajem wyznawać grzechy. 

"Wyznawajcie, zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego."

Jakuba 5:16

Jedynym powodem, dla którego warto wyznawać swoje grzechy przed ludźmi jest prośba by modlili się za nas byśmy dostąpili przebaczenia grzechów, które popełniliśmy, mimo że posiadamy zanurzenie w imię Jeszu i być może nawet zakosztowaliśmy daru Ducha Świętego. Nie powinniśmy już grzeszyć, ale ponieważ nadal nam się to zdarza, więc błagamy o przebaczenie i wówczas bardzo pomocna jest modlitwa tych, którzy są wybrani na sług Pana naszego Jeszu. „Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego”. Możemy dzięki niej dostąpić przebaczenia grzechów, ale także uzdrowienia z choroby. Jakub w swoim liście wspomina o grzechu i chorobach robiąc jednak różnicę między nimi. 

Celem, więc wyznawania grzechów jest pozyskanie wspólników, którzy będą nas wspierali w błaganiach o przebaczenie grzechów. Jakub w swoim liście podaje przykład tego, co może wskórać jeden człowiek, gdy modli się z wiarą:

„Eliasz był człowiekiem podobnym do nas i modlił się usilnie, by deszcz nie padał, i nie padał deszcz na ziemię przez trzy lata i sześć miesięcy. I znów błagał, i niebiosa spuściły deszcz, a ziemia wydała swój plon.”

Jakuba 5:17,18

„Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.”

Mateusza 18:19,20

Wyznawanie grzechów ma, więc sens, jeśli osoby wtajemniczone będą z głęboką wiarą modliły się za nas wstawiając się za nami. Takiemu celowi nie służy jednak ani spowiedź katolicka ani donos na grzesznika u świadków Jehowy. 

______________________

krzysztof sługa pomazańcowy