„A swoje własne przekonanie zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto w postanowieniach siebie samego nie potępia. Kto bowiem spożywa pokarmy, mając przy tym wątpliwości, ten potępia samego siebie, bo nie postępuje zgodnie z przekonaniem. Wszystko bowiem, co się czyni niezgodnie z przekonaniem, jest grzechem.” Rzymian 14:22,23
Jak rozumieć powyższe słowa? Sumienie ma być dla nas wyznacznikiem, co jest, a co nie jest grzechem. Są sytuacje, w których nie określił Bóg, czego od nas wymaga lub oczekuje - wówczas wyznacznikiem naszej prawości jest postępowanie zgodne z sumieniem. Do takich spraw zaliczamy na przykład palenie tytoniu. Jeśli sumienie ci mówi, że nie powinieneś tego robić, a Ty zdecydujesz, że będziesz palił tytoń, to grzeszysz.
Paweł podał przykład z jedzeniem i piciem. Jedni uznają, że picie wina jest grzechem, a inni uznają to za coś normalnego. Tak samo niektórzy unikają jedzenia zwierząt, podczas gdy inni je jedzą. Tak samo jedni uważają pewne dni za uroczyste np. sobotę lub niedzielę, a inni uważają te dni za normalne, niczym się nie wyróżniające od pozostałych. Podobnie z rocznicą urodzin - jedni widzą w tym sposobność do okazania miłości bliskiej osobie, a ktoś inny będzie to łączył z jakimiś starożytnymi zwyczajami i będzie unikał takiej rocznicy. Bywa, że jedni nie rozumieją postawy drugich. Paweł nie rozstrzyga tych problemów tylko pisze:
„A swoje własne przekonanie zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto w postanowieniach siebie samego nie potępia.” Rzymian 14:22
Powstaje jednak pytanie: czy jeśli sumienia pozwala mi robić coś, co inni uważają za grzech, to czy to sumienie jest dla mnie rozgrzeszeniem? Nie mam grzechu jeśli sumienie mi pozwala to czynić?
Sumienie nie ma mocy nas rozgrzeszać, ma jednak moc nas usprawiedliwiać lub oskarżać.
Sumienie jest sumą naszej wiedzy i woli. Jeśli pragnienie grzechu przeważy, to będzie interpretowało wiedzę w taki sposób, by usprawiedliwić grzech. Paweł to omawia na przykładzie homoseksualizmu i używania wizerunków do kultu. Twierdzi, że ludzie tacy nie maja nic na swoje usprawiedliwienie, co znaczy, że w tym przypadku sumienie zawiodło i nie ma mocy usprawiedliwiającej.
Sumienie nie może występować przeciwko prawdziwej wiedzy.
„Albowiem gniew Boży ujawnia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta. To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się wymówić od winy. Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych stali się głupimi. I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów. Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał. Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za swoje zboczenie. A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę nieprzydatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi.” Rzymian 1:18-28
Pierwszy z powyższych wersetów mówi: „Albowiem gniew Boży ujawnia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta”. W kontekście omawiane przez nas tematu możemy sparafrazować ten cytat i powiedzieć, że co niektórzy „nakładają sumieniu pęta”. Kluczowy dla naszych rozważań jest werset ostatni: „ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę nieprzydatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi.” Ludziom wydaje się, że postępują mądrze, podczas gdy błądzą. W pierwszym wieku i dziś nie brakuje osób, które odrzuciły prawdę objawioną i polegając na rozumie wymyślili swoje własne metody postępowania lub dołączyli do kogoś, kto takie metody wymyślił.
„Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych stali się głupimi.” Rzymian 1:21,22
W przeciwieństwie do tych, którzy odpadli od wiary „nakładając pęta prawdzie” są jeszcze ci, którzy prawdy nie znają, a mimo to postępują jakby ją znali. Jest to rzadki przykład ludzi szlachetnych, którzy kierowani własnym sumieniem nie idą za tłumem czyniącym zło. Nie pętają własnego sumienia i nie zmuszają go do akceptacji grzechu, ale żyją, jakby wiedzieli, co jest dobre i co należy robić. O nich to wspomina Paweł w tym samym liście do Rzymian.
„Bo ci, którzy bez Prawa zgrzeszyli, bez Prawa też poginą, a ci, co w Prawie zgrzeszyli, przez Prawo będą sądzeni. Nie ci bowiem, którzy przysłuchują się czytaniu Prawa, są sprawiedliwi wobec Boga, ale ci, którzy Prawo wypełniają, będą usprawiedliwieni. Bo gdy poganie, którzy Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią to, co Prawo nakazuje, chociaż Prawa nie mają, sami dla siebie są Prawem. Wykazują oni, że treść Prawa wypisana jest w ich sercach, gdy jednocześnie ich sumienie staje jako świadek, a mianowicie ich myśli na przemian ich oskarżające lub uniewinniające. [Okaże się to] w dniu, w którym Bóg sądzić będzie przez Jeszu Pomazańca ukryte czyny ludzkie według mojej Ewangelii.” Rzymian 2:12-16
Kim są ci, co nie znając prawdy żyli jakby ją znali? To okaże się w dniu sądu. Zwróćmy jednak uwagę na przepaść między tymi, którzy znali prawdę i ją spętali na potrzebę swoich pragnień, a tymi, co jej nie znali, a poddając się sumieniu postępowali zgodnie z wolą Boga.
__________________
krzysztof pomazańcowy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz