środa, 6 lipca 2016

Charakter narodowy


„Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody.” Przysłów 14:34

Przekład z Septuaginty jest bardzo podobny, ale może być ciekawym przykładem jak to samo można powiedzieć innymi słowami.

„Sprawiedliwość wysoko umieszcza narody, a występki czynią plemiona karłowatymi.” LXX

Czasem propaganda nas przekonuje, że nie ma różnicy między narodami, wszystkie są sobie równe. Taka argumentacja bywa też stosowana do ras ludzkich, które bywa, że też są powiązane z określonymi grupami narodowymi. Pismo Święte informuje nas że narody morga się różnić. Jeden urasta gdy inny maleje. Księga Przysłów wychwala narody sprawiedliwe, a umniejsza postępujące haniebnie. 

Zanim jednak jakikolwiek naród wymienimy z nazwy, to musimy zauważyć ważny szczegół, że w każdym narodzie są osoby inne od ogółu. Nie wolno wszystkich obarczać odpowiedzialnością zbiorową. W wyjątkowo haniebnym narodzie mogą znaleźć się jednostki wyjątkowo pozytywne i odwrotnie, w wyjątkowo szlachetnym narodzie znajdą się jednostki podłe. Narody mogą tez w dłuższym okresie zmienić się z szlachetnych w podłe. 

Taką negatywną przemianę przeszedł starożytny Izrael, który wielokrotnie i z uporem upadlał się. Kiedy Izrael dostał prawo dostał też cenną uwagę:

„Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Pan, Bóg mój, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach powiedzą: «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny».” Prawa 4:5,6 BT

Niestety Izrael nie przestrzegał prawa, które dostał. Posunął się tak daleko w swej podłości, że zaczął składać własne dzieci na ofiarę (Izajasza 57:5). Na wielu płaszczyznach Izrael się zhańbił, aż w ostateczności zabił Mesjasza, który był Synem Boga. Trudno o większą niegodziwość. Przywódcy Izraela znajdowali się w Jerozolimie i dlatego większość zła miała powiązanie z tym miastem. Ono zostało nazwane Nierządnicą, której niegodziwość była tak wielka, że zmalała aż do szeolu.

„Udałaś się do Molocha z olejkiem, użyłaś obficie twych wonnych olejków. Wysłałaś daleko swych gońców, aż do Szeolu się zniżyłaś.” Izajasza 57:9

Nic dziwnego że Bóg dokonał zamiany. Wydziedziczył cielesnych potomków Abrahama i adoptował ludzi z narodów, którzy byli szlachetniejsi od tego zdegenerowanego narodu. 

„Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce.” Mateusza 21:43

Tym narodem który wyda owoce będą wszyscy bez wyjątku jeśli tylko uwierzą i zaakceptują władzę Pana naszego Jeszu. 

„Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JESZU JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Judejczykiem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.” Rzymian 10:9-13

Obietnice co do Izraela nie zawiodły ponieważ w miejsce odrzuconego Izraela zostali adoptowani wierzący z narodów.

„Nie znaczy to jednak wcale, że słowo Boże zawiodło. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem, i nie wszyscy, przez to, że są potomstwem Abrahama, stają się jego dziećmi, lecz w Izaaku uznane będzie twoje potomstwo, to znaczy: nie synowie co do ciała są dziećmi Bożymi, lecz synowie obietnicy są uznani za potomstwo.” Rzymian 9:6-8

„Mówi o tym u Ozeasza: Nazwę "lud nie mój" - ludem moim, i "nie umiłowaną" – umiłowaną. I stanie się: w miejscu, gdzie im powiedziano: «Wy nie jesteście ludem moim», tam nazywać ich będą synami Boga żywego. O Izraelu zaś głosi Izajasz: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, tylko Reszta będzie zbawiona.” Rzymian 9:25-27 BT

„Wtedy Piotr przemówił w dłuższym wywodzie: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.” Dzieje 10:34,35 BT

Możemy i powinniśmy czcić Boga i Jego Pomazańca całymi narodami. Jednak pamiętajmy że nawet jeśli nasz naród zawiedzie to my powinniśmy trwać przy Panu wiernie aż do śmierci.

„Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jeszu jest Pomazańcem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.” Jana 20:31

__________________
krzysztof pomazańcowy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz