Kraina umarłych w Starym Testamencie

W Starym Testamencie świat umarłych nazywany jest słowem Szeol. Nikt nie wie skąd ta nazwa pochodzi i jakie może mieć znaczenie. Kojarzymy więc Szeol z miejscem, do którego zmierzają umarli i kojarzymy to ze światem podziemnym. W Nowym Testamencie pisarze zamiast słowa Szeol użyli Hades. To słowo tak samo oznacza podziemny świat umarłych i prawdopodobnie dlatego słowo to zostało zaakceptowane przez Izraelitów mówiących w języku greckim, a także przez chrześcijan. Słowo bierze swój początek od imienia greckiego bóstwa, władcy podziemia. Z upływem czasu zaczęto tak nazywać krainę umarłych. 

Istnieją też inne słowa niż Hades i Szeol. W Starym Testamencie są to na przykład: 

בֽוֹר׃ bowr – dziura
בְּאֵר beer – dół, studnia
שָׁ֫חַת szahat – jama
אֲבַדּוֹן awaddon –zniszczenie
אָ֫רֶץ eres – ziemia

Z tych starotestamentowych synonimów szeolu tylko awaddon (abaddon) jest ściśle powiązany ze światem zmarłych. Pozostałe słowa (dziura, dół, jama, ziemia) mają szersze znaczenie i tylko czasami są kojarzone ze śmiercią. Słowo awaddon pochodzi od słowa zniszczenie i dlatego bywa tłumaczony na „zguba” (LXX-Vocatio), lub po prostu „zniszczenie”. Faktycznie awaddon to miejsce zniszczenia. Słowo to występuje nie w zastępstwie słowa szeol, ale obok niego. Określa bowiem coś gorszego niż szeol. Szeol i Hades to miejsca przechowania dusz śpiących, a Awaddon to miejsce unicestwienia ich. Czym dla świata żywych jest szeol, tym dla świata zmarłych jest abaddon.

W Starym Testamencie awaddon występuje tylko 6 razy. Poniżej przedstawiam te miejsca. 

„Szeol i Awaddon są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich.” Przysłów 15:11

„Szeol i Awaddon niesyte, niesyte i oczy człowieka.” Przysłów 27:20

„Awaddon i Śmierć oświadczają: ‘Nie doszło tu echo jej sławy’.” Hioba 28:22

„Umarli drżą w podziemiu, ocean i jego mieszkańcy. Szeol dla Niego jest nagi, Awaddon jest bez zasłony.” Hioba 26:5,6

„Czy to w grobie się opowiada o Twojej łasce i w awaddonie o Twojej wierności?” Psalm 88:12

„To jest ogień awaddonu, który strawi wszystkie członki aż do korzenia.” Hioba 31:12

Słowo to występuje w Nowym Testamencie w formie niezmienionej, nie zostało przetłumaczone tylko zostało przeniesione z języka hebrajskiego z uwagi na swoje znaczenie. Ponieważ w greckim dialekcie koine nie było głoski ‘w’, więc do powszechnego obiegu przeszedł zapis abaddon. W Nowym Testamencie słowo to pojawia się tylko raz, jako imię króla Otchłani (Czeluści). 

„Mają nad sobą króla - Posła Czeluści; imię jego po hebrajsku: AWADDON, a w greckim języku ma imię APOLLYON.” Objawienie 9:11

__________________

krzysztof pomazańcowy