Kto dołki kopie, ten sam w nie wpada.
Chyba każdy zna to przysłowie, ale ile osób wie, że pochodzi ono z Pism Świętych? Pierwszy raz zauważyłem je w księdze Jeszu ben Syrach, czyli Jeszu synu Syracha. Księgę tę nazywamy dla uniknięcia nieporozumień księgą Syracha. W niej znalazłem taki cytat według przekładu Biblii Tysiąclecia:
Ten, kto kopie dół, sam w niego wpadnie, a kto zastawia sidła, sam w nie zostanie schwytany.
Syracha 27:26
Podobne słowa znajdujemy w księdze przysłów:
Kto kopie dół – weń wpada, a kamień wraca na tego, co go toczy.
Przysłów 26:27
… i w księdze Kaznodziei zwanej też Koheleta:
Kto kopie dół, ten może weń wpaść, a tego, kto mur rozwala, ukąsić może żmija.
Kaznodziei 10:8
Ktokolwiek spisywał te księgi czerpał z mądrości udzielonej królowi Salomonowi, dlatego przykłady powtarzały się. Nie ma dowodu, by którąkolwiek księgę spisał osobiście Salomon, raczej wszystkie były zbiorem jego mądrości zebranym i spisanym w późniejszym czasie. Z tego powodu były możliwe różne kompilacje tych samych mądrości. Wersja z księgi Syracha jest najbardziej rozbudowana, ponieważ w szerszym kontekście czytamy:
25 Kto rzuca kamień w górę, rzuca go na swoją głowę, a cios podstępem zadany zrani także uderzającego.
26 Ten, kto kopie dół, sam w niego wpadnie, a kto zastawia sidła, sam w nie zostanie schwytany.
27 Kto źle czyni, na tego spadnie zło, a nawet nie pozna, skąd na niego przyjdzie.
28 Drwiny i obelgi są dla pyszałka, a pomsta jak lew czyha na niego.
29 W sidła dali się schwytać ci, którzy się cieszą z upadku bogobojnych, i ogarnie ich boleść jeszcze przed śmiercią.
Widzimy więc całą serię porównań, które nas utwierdzają w przekonaniu, że zapłata dosięgnie grzesznika. Kto rzuca kamienień w górę, sam może nim oberwać; kto kopie pułapki, sam może w nie wpaść; kto czyni zło zło otrzyma; w sidła wpadają nawet ci co tylko cieszą się z cudzej krzywdy i spotka ich to jeszcze za życia. Wiemy, że przeznaczone jest ludziom raz umrzeć, a później wstać na sąd (Hebrajczyków 9:27), ale wielu jeszcze za życia doświadczy uczucia porażki.
Te wersety utwierdzają nas w sprawiedliwości Bożej, która polega na tym, że zły doświadczy zła, które wyrządzał.
Choć wydaje nam się, że Salomon był autorem tego przysłowia to jednak tak nie było. Wcześniej słowa te zapisał w formie poezji król Dawid i znajdujemy je w jego psalmie:
Wykopał dół i pogłębił go, lecz wpadł do jamy, którą przygotował.
Psalm 7:16
Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.
Psalm 9:15
Niektórzy przypisują mądrość Salomona cudownej ingerencji Boga. Wydaje im się, że Salomon nic nie musiał robić, po prostu któregoś dnia obudził się, już jako mędrzec, a tymczasem była to mądrość od Boga (Przysłów 2:6; Syracha 1:1), ale wypracowana przez staranne uczenie się (Przysłów 4:7; Syracha 6:18,20). Salomon odrobił lekcje z życia swojego ojca Dawida i ze znajomości wcześniejszej mądrości spisanej. Tak samo Jak Jeszu syn Syracha gromadząc i analizując mądrość wcześniej spisaną zrobił nowa kompilację w swojej księdze, z której dziś możemy także czerpać.
Widzimy jak mądrość Boża spisana przez ludzi, oddziałuje na nas do dziś. Mimo, że żyjemy tysiące lat po spisaniu tych słów, one nadal wywierają wpływ na nasze życie. Nawet ateiści mówiąc „Kto dołki kopie ten sam w nie wpada”cytują Pismo Święte nie wiedząc o tym. W ten sposób oddają Bogu chwałę, nie mając o tym pojęcia. Nie będę więc mieli nic na swoje usprawiedliwienie gdy staną na sądzie, ponieważ ich podświadomość wierzyła Bogu choć oni sami odrzucali osobę Boga.
___________________
krzysztof pomazańcowy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz