Prostuj swoją drogę, czyli sprawdzaj czy zmierzasz w dobrym kierunku

Wyprostujcie ścieżki dla swoich nóg, aby to, co kalekie, nie zbłądziło, ale raczej wyzdrowiało. Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana.

List do Hebrajczyków 12:13-14

Trudno jest korygować samego siebie, bo przeważnie swoje uchybienia potrafimy logicznie uzasadnić. Jeszcze trudniej jest posłuchać kogoś, kto stojąc z boku dostrzega nasze błędy i próbuje pomóc nam się skorygować. Jak on śmie, niech się zajmie sobą i nie poucza mnie – zdaje się, że wielu tak reaguje na skorygowanie. Nie będzie mnie człowiek pouczał, moim Panem jest Chrystus – zdają się bronić, ale to właśnie Chrystus nakazuje nam byśmy się pouczali.

Bez korygowania nie dojdziemy do celu, którym jest uratowanie nas od wymierzenia kary na sądzie i przejście do nowego życia w kolejnym eonie.

Apostoł Paweł nawołując nas byśmy uleczyli w sobie to co kalekie, dalej ostrzega, że możemy się przeliczyć i później już nie mieć kolejnej szansy. Za przykład Paweł podał Ezawa.

Żeby ktoś nie okazał się rozpustnikiem albo nie doceniał tego, co święte jak Ezaw, który za jeden posiłek sprzedał swoje prawo pierworodnego. Zwróćcie uwagę, że później, gdy pragnął otrzymać błogosławieństwo, został odrzucony, ponieważ nie uległ skorygowaniu, chociaż ze łzami zabiegał o uznanie.

Hebrajczyków 12:16,17

Korygujmy się póki nie jest za późno. Wiele naszych decyzji wiąże się z ryzykiem popełnienia błędu. Bądź więc ostrożny i prostuj swoje drogi.

Chwała Bogu Ojcu i Panu Jeszu.

Błogosławionego dnia wam drodzy życzę.

Krzysztof Król