Dlaczego politycy wierzący w Boga nie biorą Jego planów pod uwagę?

Nagrałem film na żywo. Niby nic nowego, bo większość moich ostatnich filmów jest na żywo. Nowość polega na tym, że nagrywałem go na youtube, gdzie każdy nawet przypadkowy widz może trafić. System jednak wykrył niepoprawne treści więc pewnie jego wyświetlanie nie będzie wspierane przez sugerowanie innym widzom. 

Poruszyłem tytułowe pytanie w kontekście analizy geopolitycznej Stanisława Michalkiewicza. Uznałem, że ten bardzo logiczny komentator jest dobrą odskocznią do przedstawienia innego spojrzenia na te same zagadnienia. Myśli, które przedstawiam poruszyły mój umysł właśnie po wysłuchaniu filmu do którego zamieszczam link na samym dole. 

Kto dołki kopie

Kto dołki kopie, ten sam w nie wpada.

Chyba każdy zna to przysłowie, ale ile osób wie, że pochodzi ono z Pism Świętych? Pierwszy raz zauważyłem je w księdze Jeszu ben Syrach, czyli Jeszu synu Syracha. Księgę tę nazywamy dla uniknięcia nieporozumień księgą Syracha. W niej znalazłem taki cytat według przekładu Biblii Tysiąclecia:

Ten, kto kopie dół, sam w niego wpadnie, a kto zastawia sidła, sam w nie zostanie schwytany.

Syracha 27:26

Podobne słowa znajdujemy w księdze przysłów:

Apokryfy

Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jeszu. Wszelkie Pismo od Boga natchnione, jest pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. 

2 Tymoteusza 3:14-17

Słowo apokryf w obiegowej opinii to coś fałszywego. Taką opinię wyrobili protestanci, którzy odrzucają te księgi dlatego, że nie pasują do ich wierzeń. Uzasadniają to tym, że Iszraelici tych ksiąg także nie uznawali, a to nie jest prawdą. 

Judaizm nie miał czegoś takiego jak kanon pism świętych. Dopiero jak naśladowcy Chrystusa zaczęli swoją działalność głoszenia, rabini postanowili część ksiąg odrzucić, a pozostałe nieco zmodyfikować, zwłaszcza fragmenty dotyczące Mesjasza. Księgi, które nie były po myśli rabinów były eliminowane z obiegu przez ich ukrywanie lub niszczenie. 

Czy na nowej ziemi będą małżeństwa?

Fragment rozmowy:
DISCO POLO
Będą małżeństwa w 1000 letnim królestwie?

Krzysztof Król
Mieszkańcy Ziemi będą żyli tak jak poprzednio z tym, że bez szatana nie będzie zła na ziemi.

DISCO POLO
A co z wersetem przy zmartwychwstaniu nie będą się ani żenić ani za mąż wychodzić

Krzysztof Król
pod 1000 letnim panowaniem nie będą żyli zmartwychwstali na ziemi. Te rządy zaczną się od zmartwychwstania w niebie, a kolejne zmartwychwstanie odbędzie się po tych 1000 letnich rządach. Ty pytałeś o 100 letni rząd, a to co innego

DISCO POLO
Nie rozumiem trochę pytałem o pierwsze zmartwychwstanie, które będzie miało miejsce z początkiem 1000 letnie królestwa które jak rozumiem będzie na Ziemi

DISCO POLO
Możesz lepiej to wyjaśnić. Bo jak rozumiem pierwsze zmartwychwstanie według ciebie będzie dotyczyło niebiańskiego rządu i będą oni przebywać 1000 lat w niebie.

Krzysztof Król
Pytałeś o małżeństwa w 1000 letnim królestwie, a co miałeś na myśli to ja nie wiem :) Odpowiedziałem na twoje pytanie zadane na piśmie. Po wielkim dniu Boga Wszechmocnego, będą na Ziemi ci co przeżyją. Na Ziemi nie będzie zmartwychwstałych. Nastąpi wówczas zmartwychwstanie do życia w niebie i tam małżeństw nie będzie. Zmartwychwstanie do życia na ziemi nastąpi po sądzie ostatnim, który odbędzie się po 1000 lat rządów Chrystusa. Taką kolejność podaje księga Objawienia

DISCO POLO
Czyli po 1000 letnim królestwie na Ziemi ci będący w niebie, zmartwychwstaną do życia na ziemi? Na której WSZYSCY będą mogli wchodzić w związki małżeńskie (również ci co zmartwychwstali z nieba)?

Krzysztof Król
Takich informacji nie mamy, wiemy tylko że nastąpi zjednoczenie tego co w niebie z tym co na ziemi i razem z ludźmi zamieszka Bóg. Nie ma sensu wybiegać dalej i wymyślać swoje scenariusze, bo to są już wydarzenia w innym eonie (świecie).

Jeden dzień jak tysiąc lat?

Przywykliśmy mówić, że u Boga jeden dzień to u nas tysiąc lat. Skąd nam to się wzięło? W większości naszych przekładów biblijnych znajdujemy taką informację w 2 liście Piotra 3:8

Niech zaś dla was, umiłowani, nie będzie tajne to jedno, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. 

2 Piotra 3:8 BT

Podobną informację znajdujemy w księdze psalmów.

Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna. 

Psalm 90:4 BT

Z powodu tych wersetów niektóre osoby starają się stawiać znak równości między naszym tysiącem lat a Bożym dniem. Dzięki temu wydaje im się, że mogą przeliczyć czas według tego wskaźnika jak przelicza się złotówki na dolary według ogłoszonego kursu. 

Czy apostołowie modlili się za zmarłych?

Czy apostołowie modlili się za zmarłych? Niektórzy krzykną na całe gardło: PRZENIGDY! Ale czy na pewno przenigdy? 

Okazuje się, że Pismo Święte ma relację, w której czytamy, że jeden z apostołów padł na kolana i modlił się za zmarłą. Mało tego inni ludzie wcześniej błagali go, by coś zrobił w związku ze zmarłą. 

Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: 

– Przyjdź do nas bez zwłoki! 

Czy Chrystus modlił się za zmarłych?

Modlitwa nie jest niczym złym, chyba że jest kierowana do fałszywych bogów, czyli bożków albo jak przekonuje Paweł do demonów (1 Koryntian 10:20). Jeśli jednak modlitwa jest kierowana do Boga lub Jego Syna Jeszu, to nie jest niczym złym (Jana 14:14). Wiemy, że sam Syn Boży modlił się do Boga Ojca. Po co? Otóż bez wsparcia Ojca nie zdołałby do końca wypełnić swego zadania. Jako człowiek podlegał cielesnym ograniczeniom w tym nawet śmierci. Moc, którą posiadał, pochodziła od Ojca (Mateusza 12:28; 28:18; Łukasza 5:17; Jana 1:14; 5:30; 10:32).

Skoro wiemy, że Chrystus modlił się do Boga Najwyższego, to warto zadać sobie pytanie, o co się modlił? Ponieważ jeśli modlił się o coś, to znaczy, że my też możemy o to samo się modlić. Oczywiście, czy zostaniemy wysłuchani to już oddzielna sprawa, ale na pewno możemy. Jednym z tematów spornych w kwestii modlitwy jest modlitwa za zmarłych. Pisałem i nawet nagrałem film na ten temat, ale teraz chciałby zwrócić uwagę, że w pewnym momencie sam nasz Pan i Mistrz modlił się za zmarłego. Nie da się inaczej wytłumaczyć słów:

Kto stworzył ludzi Bóg czy Bogowie?

Ponieważ księga Rodzaju opisując stwarzanie naszego świata, pisze o Bogach (Eloim) w liczbie mnogiej, a nie o Bogu (El) w liczbie pojedynczej, więc pojawiają się osoby, które sieją zamieszanie po to, by osłabić wiarę w Boga najwyższego (El Eljon). Powiedzą ci, że Bogowie mieli w Eden laboratorium genetyczne, a my jesteśmy wynikiem ich badań „naukowych”. To są bardzo naiwne projekcie opierające się na naiwnym przekonaniu, że dzisiejsza nauka idzie prawidłowym, najlepszym, a nawet boskim torem rozwoju. To jest naprawdę naiwne, przypuszczać, że dzisiejsza nauka jest tak rozwinięta, że można jej terminologią wyjaśnić procesy jakie miały miejsce w świecie Bogów. 

Jako klin wykorzystują tekst z księgi rodzaju, zwracają uwagę, że Bóg występuje tam w liczbie mnogiej, ale nie dostrzegają szczegółu, że czasowniki opisujące działanie tych Bogów są w liczbie pojedynczej. Wygląda to mniej więcej tak:

Na początku Bogowie stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Tchnienie Bogowie unosiło się nad wodami. Wtedy Bogowie rzekł: 

- Niechaj się stanie światłość! 

I stała się światłość. Bogowie widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bogowie światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy. 

Rodzaju 1:1-5

Zastanówmy się więc, czy Bogowie stwarzali, czy Bóg Najwyższy?

Chociaż tłumacze liczbę mnogą Bogowie uparcie tłumaczą na liczbę pojedynczą Bóg, to jednak dość uczciwie oddają relację ze stworzenia człowieka:

Modlitwa za zmarłych

Miej dar łaskawy dla każdego, kto żyje, nawet umarłym nie odmawiaj oznak przywiązania! 

Syracha 7:33

Jeszu syn Syracha napisał księgę, którą znamy pod nazwą Syracha lub Mądrości Syracha. W niej znajdujemy powyższą radę, by mieć dar życzliwy dla żywych, ale też nie zapominać o zmarłych. Jest to jeden z niewielu tekstów pochodzących ze starozakonnego Iszraela, które wspominają o okazywaniu szacunku dla zmarłych. 

Historycy twierdzą, że pierwsi chrześcijanie z dużym szacunkiem podchodzili do męczenników za wiarę. Pochowanie ich ciał było więc absolutnie konieczne, nie było też mowy o tym, by je spalić, mimo że cały ówczesny świat grecki i rzymski tak robił. Niestety pamięć po męczennikach została doprowadzona do skrajnego uwielbienia, co szatan wykorzystał, by wzbudzić kult zmarłych. 

Co mogły zrobić osoby odwiedzające groby? Mogły sobie popatrzeć na grób jak my dziś na pomnik, ale to było mało, więc zaczęto na grobie modlić się do Boga, w intencji zmarłego. Zaczęto także prowadzić dialog z umarłym. Tego typu dialog mocno zahaczał o kontaktowanie się ze zmarłymi i w końcu doprowadził do tego, że ludzie modlili się do zmarłych. Kościół uprawomocnił to pod warunkiem, że zmarły jest świętym. W ten sposób zareagował na pewien problem, który się wyłonił i starał się go uregulować. 

Niestety doprowadził do zatwierdzenia nekromancji, wprawdzie jednostronnej, ale jednak nekromancji, czyli kontaktowaniu się ze zmarłym. Była to praktyka zakazana przez Boga.

Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz! 

Kapłańska 19:31

Król ze szczepu Judy

Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!

Rodzaju 49:10

Wiemy, że proroctwa się spełniają dokładnie, jak więc rozumieć powyższy cytat? „Nie zostanie odjęte berło od Judy” skoro Iszrael został pokonany przez Babilon i od tamtej pory na tronie nie zasiadł żaden potomek Judy? Po powrocie z niewoli podjęto próbę zaszczepienia marionetkowego króla, ale szczep się nie przyjął. Z historii widzimy, że królami byli przedstawiciele różnych narodów nawet Edomu. Słynny król Herod i jego dynastia byli właśnie Edomitami, a przecież inne proroctwo zapowiadało, że Edom będzie służył Iszraelowi. 

Okazuje się, że szatan dołożył wielu starań, by zrobić wszystko na przekór proroctwom. Jednak my nie uznajemy króla Heroda ani innych władców mianowanych przez potęgi światowe za spadkobierców prawowitej władzy nad Judą. Biblia tę władzę przedstawia jako bestię z siedmioma głowami. Te głowy to mocarstwa pozwalające bestii używać nazwy Izrael i udawać prawowitą władzę. Dziś także w Palestynie rządzi bestia, którą ustanowiła siódma głowa, czyli potęga Anglo-amerykańska. 

Czy Bóg pochwalał kłamstwa Jakuba?

Dostałem pytanie:

Zawsze się dziwiłam, że Jakub był ulubieńcem Boga, mimo że wraz z matką oszukał i okłamał ślepego i starego ojca, żeby zdobyć błogosławieństwo.

Jakub na pewno był ojcem Iszraela i to go czyniło uprzywilejowanym, ale nie był wolny od konsekwencji swoich czynów. Pozycja, którą zajmował, była nienaruszalna. Żeby stracić swoją pozycję, musiałby jego starszy brat być człowiekiem lepszym od niego, a nie był. Bóg to przewidział wcześniej, więc od początku wybrał Jakuba i jemu w pewnym zakresie błogosławił.

Stary Testament dość szczerze opisuje postępki, a często także błędy sług Bożych. Nie usprawiedliwia ich, ale też rzadko nad nimi się rozwodzi. Tak też było z Jakubem. Mimo że Jakubowi powodziło się materialnie, to jednak z powodu oszukania ojca był przez wiele lat tułaczem, a nawet parobkiem swojego teścia. Doznał też dużego upokorzenia, kiedy mu teść podmienił żonę i musiał pracować kolejne lata prawie jak niewolnik. 

Mamy takie przysłowie „jaki ojciec taki syn” i z takim przesłaniem czasem występowali prorocy Boży ganiący potomków Jakuba. 

Pułapki szatana

Komu coś wybaczycie i ja [wybaczam]. Co bowiem wybaczyłem, o ile coś wybaczyłem, uczyniłem to z waszego powodu w obliczu Pomazańca, abyśmy nie stali się łupem szatana, którego zamysły są nam znane. 

2 Koryntian 2:10,11

Jaki wniosek wypływa z tych powyższych słów? Jeśli ktoś ma powód, by komuś wybaczyć, a nie wybacza, to wpada w sidła szatana. Taka osoba często uważa, że nie ma problemu, ponieważ to ten, co zawinił, jest ofiarą szatana. Owszem w niektórych przypadkach tak jest, to zależy od rodzaju i powagi przewinienia. Może ktoś popełnić poważny grzech, ale może też chodzić o drobne utarczki słowne. Paweł pisał o poważnym grzechu, do którego doszło w Koryncie, a mimo to napisał powyższe słowa. 

Otrzeźwijcie! Czuwajcie! Oskarżyciel wasz, diabeł (oszczerca), jak lew ryczący krąży szukając kogo pochłonąć.

1 Piotra 5:8

Posłaniec Piotr przestrzegał nas przed szatanem, który szuka okazji, by kogoś pochłonąć, niektóre przekłady podają w tym miejscu pożreć. Z pouczeń Posłańca Pawła wiemy, że taką okazją do pożarcia jest trzymanie w sobie urazy, a w jakim kontekście pisze o tym Piotr? Przyjrzyjmy się, temu co pisał przed i po ostrzeżeniu o polującym szatanie.

Zaplanuj swoje zbawienie

Jeśli nie oddalasz się od domu zbyt daleko, to możesz niczego ze sobą nie zabierać, a twój plan przeżycia polega na codziennym powrocie do swojego domu. Tu masz ciepło, tu masz lodówkę z jedzeniem i miejsce do spania. Im dłuższą jednak planujesz podróż, tym większe znaczenie ma słowo planujesz. Możesz oczywiście założyć że jakoś to będzie i tak żyją nie tylko w podróży, ale także na co dzień bezdomni. Jest to jednak poziom życia odpychający pozostałą część społeczeństwa. Jeśli twoim celem jest przyjaźń z bezdomnymi to oczywiście najlepiej go osiągniesz schodząc do poziomu bezdomnych, żyjąc wśród nich, ale jeśli twoim celem jest pomóc pozostałej części społeczeństwa, to musisz zadbać o to co w danym czasie jest uważane za minimalny poziom życia. 

Służba dla Boga jest podróżą w której potrzebujemy planowania. Jaki jest cel naszej podróży, w jakim czasie chcemy go osiągnąć i jakimi środkami. Powinniśmy to wiedzieć przed wyjściem z domu czyli naszej strefy komfortu. Oczywiście nigdy nie jest tak, że wszystko uda się według naszych planów.

W liście Jakuba czytamy:

Kłopoty w Pelli - rozdział 7

"Strzeż się więc i bądź ostrożny, 

a z gwałtownikami nie przestawaj."

Syracha 13:13

W Pelli obowiązywał zakaz poruszanie się wozem w dzień, wolno było przejeżdżać przez miasto tylko nocą. Jakow dotarł do bram miasta jeszcze za dnia, więc musiał zatrzymać się pod kolejną gospodą

– Samuelu – przywołał chłopca – zostań tu, a ja poszukam matki. Powinienem wieczorem wrócić i wówczas wjedziemy wozami już w konkretne miejsce, bez błądzenia. 

Jakow był w Pelli po raz pierwszy i nie miał pojęcia gdzie mieszka matka. Dzień się kończył, ale jeszcze było widno i warto było wykorzystać światło do znalezienia domu matki. Zabrał ze sobą jednego woźnicę, który miałby później przewodzić pozostałym i ruszył na poszukiwania. Początkowo zaczepiał ludzi, pytając o Elżbietę wdowę po Josefie, ale imię było popularne, a rabina nikt nie znał. Dodatkowy szczegół dotyczący wiary niewiasty także nie pomógł. 

Droga przez Jordan - rozdział 6

Jonatan biegł już prawie cztery godziny, gdy dotarł do rozstaju dróg. Gdzie teraz lekko w lewo czy dalej prosto? Ciężko dyszał ze zmęczenia. Trzymając się za boki, zastanawiał się, skąd ma wiedzieć którą drogę wybrać? Przyjrzał się śladom i doszedł do wniosku, że ślady wskazują, by nadal biec prosto, ale już było bardzo ciężko mu nogami przebierać. Traci siły, a jak zwolni tempa, to na pewno ich nie dogoni. Nie może odpocząć i nie może iść wolniej od koni, gdyż zamiast ich doganiać, będą się oni od niego oddalali. Postanowił, że jeszcze trochę pobiegnie, jeszcze trochę...

Wydawało mu się, że już dawno powinien ich dogonić. Co się stało? Teren był lekko górzysty, ale jak wyjdzie na prostą i nadal na horyzoncie nie zobaczy wozów, to postanowił zawrócić. Droga była lekko pod górę. Wbiegł na jej najwyższy punkt, dalej było z górki. To był najlepszy punkt obserwacyjny. Pot mu zalewał oczy. Otarł twarz rękawem, zmrużył powieki i szukał na horyzoncie ruchome punkciki. 

Adrenalina mu uderzyła do głowy.

– Są, są, widzę ich! – krzyczał i skakał z radości.

Nieporozumienie - rozdział 5

A od zarządców już tutaj się żąda, 

aby każdy z nich był wierny.

1 Koryntian 4:2

Ponieważ Jakow przespał cały dzień więc teraz kiedy inni spali, on rozmyślał nad najlepszym sposobem poradzenia sobie w obecnej sytuacji. Miał kilkaset dzieci i kilkadziesiąt kobiet, których nie mógł uwolnić, bo nie miałby kto opiekować się dziećmi. Do tej pory miał dziewięciu niewolników i uważał, że to duża rozrzutność. Pieniądze inwestował w sposób nowoczesny i niewolnicy nie mieli z tym nic wspólnego. Wszyscy oni pracowali na jego wygodę. Zastanawiał się nawet czy nie mógłby z kilku zrezygnować. Jednak cokolwiek do tej pory zaplanował, życie układało się odwrotnie do tych planów.

Jego pierwotny plan polegał na wykupieniu Izraelitów z niewoli i ich uwolnieniu. Byłby to duży koszt, ale jednorazowy. Teraz okazało się, że będzie każdego roku ponosił koszty utrzymania tej gromady, a roczny koszt będzie większy niż cena ich wykupu. Obliczył, że w ciągu 2 lat poniesie koszt równy trzykrotnemu wykupowi tej gromady. Żeby ich wyżywić, będzie musiał wycofywać pieniądze z różnych inwestycji. Skalkulował, że w ten sposób pieniądze skończą się za około 4 lata, a on sam stanie się równie biedny, jak oni wszyscy. Chyba że wymyśli, jak z tego wybrnąć?

Pierwszy dzień w Jawne - rozdział 4

Poprzedni rozdział 

Rozdział 4

Każdy - jeśli uczyni coś dobrego, 

otrzyma to z powrotem od Pana,

zarówno niewolnik, jak tez wolny.

Efezjan 6:8

Jawne było miastem nietkniętym przez wojnę. Podobno od 60 lat było prywatną własnością cesarza rzymskiego Cezara Augusta. Rzymianie nazywali je Lamnia, ale hebrajczycy posiadali własną nazwę jeszcze od czasów Jeszu syna Nuna i dlatego nazywali je Jawne. 

Dom ich nowego właściciela był wynajęty i niestety okazał się za mały by pomieścić wszystkich wykupionych z niewoli. Jakow musiał jak najszybciej wynająć dodatkowy dom, najlepiej z ziemią uprawną, by zapewnić pracę ludziom i zmniejszyć koszty utrzymania dzięki produkcji własnej żywności. Kiedy dotarli na miejsce nie miał sił by zając się tym natychmiast. Powiedział do przełożonego domu, by ludziom pomógł znaleźć miejsce, bo on musi odpocząć. Zabronił mu przeszkadzać dopóki sam się nie obudzi. Właściciel położył się na swoim łożu wieczorem i przespał całą noc i kolejny dzień. Dziesięciu pomocników, których dostał od rabinów rozeszło się do swoich panów powiadamiając ich o przybyciu Jakowa.

Jonatan - rozdział 3

Ponieważ opowiadania spotkały się z pozytywną reakcją, więc zapraszam do zapoznania się z historią Jonatana. Myśl przewodnia zaczerpnięta jest z księgi Przysłów 22:6 "Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść, a nie zejdzie z niej nawet w starości."

  

  Jonatan był niewolnikiem, odkąd pamięta, czyli od zawsze. Jego mama, będąc niewolnicą, uwierzyła w Mesjasza z Nazaretu i zaszczepiła swoją wiarę synowi. Gdy miał 10 lat ktoś ujawnił właścicielowi, że posiada kilku chrześcijan na terenie swojej posiadłości. Ten się wściekł, ponieważ był Judejczykiem pobożnym tylko na pokaz. Oficjalnie bardzo sprawiedliwy i religijny, ale faktycznie był człowiekiem okrutnym i niemoralnym. Nie odmawiał sobie żadnej z przyjemności cielesnych, a swoim domownikom nie odmawiał bólu i szykan. Nawet żonę traktował nie wiele lepiej od niewolników, a już na pewno traktował ją gorzej od dwóch ulubionych niewolnic. Pilnował, by nic z jego podłego życia nie wyszło na zewnątrz i był gotów zabić tego, kto by ujawnił jego prawdziwą naturę. Wszyscy więc milczeli. Nikogo też z domowników nie zdziwiła agresja, z jaką zareagował na informację o zwolennikach Mesjasza z Nazaretu wśród jego niewolników. 

  Przeraził się na myśl o tym, że znajomi mogliby jego podejrzewać o sprzyjanie tej sekcie. Przeprowadził śledztwo i okazało się, że 3 kobiety na pewno są heretyczkami. Za pomocą chłosty i gróźb złamał dwie z nich i zmusił do wyrzeczenia się Mesjasza. Mama Jonatana nie uległa i po ciężkim pobiciu została skierowana do pracy w polu, bez prawa wchodzenia do domu właściciela. Do tej pory pracowała w kuchni i nie była to praca ciężka. Teraz miała całe upalne dni spędzać w polu. 

Jeruzalem 67-70 - rozdział 2

Jakow nie potrafił pogodzić się z myślą, że jego ukochana matka wierzy w Mesjasza, którego on sam i wszyscy uczeni w Piśmie uważali za oszusta, zwodzącego biedotę. Przecież matka nie była biedna, ani głupia. Zawsze miał o jej rozumie najlepsze zdanie, a teraz takie rozczarowanie. Dała się zwieść razem z miejską biedotą, jak pospolita niewiasta. Był na nią zły i unikał z nią kontaktu przez kilka dni. Różniej złość ustępowała miejsca rozczarowaniu. Przyglądał się matce z u kratka i musiał przyznać, że w niczym się nie zmieniła odkąd wyznała mu swoją wiarę. To jego stosunek do matki uległ zmianie, dlatego gdy poprosiła go o możliwość ucieczki z Jeruszalem nie stawiał oporu. Przyjął to rozwiązanie z ulgą, bał się że ktoś odkryje iż on szanowany faryzeusz ma matkę heretyczkę. Sam też planował ucieczkę, ale w odpowiednim czasie i na pewno nie tam gdzie uciekła sekta Nazaretańczyka. Jego miejsce było przy nauczycielach narodu, był jednym z nich. 

Na drugi dzień po rozmowie z matką Jakow przysiadł przy łożu ojca i w chwili jego lepszego samopoczucia przeprowadził szczerą rozmowę. Właściwie sam mówił, ojciec tylko czasem coś z wielkim trudem wycharczał. Syn zapewnił ojca o swojej miłości i pełnym oddaniu. Starcowi wówczas napłynęły łzy do oczu. 

Jeruzalem 66 - rozdział 1

  Nasz Pan i Mistrz Jeszu, w nauczaniu często opowiadał historyjki, które miały na celu pobudzić do myślenia lub ułatwić zrozumienie trudniejszych zagadnień. Był w tym prawdziwym Mistrzem, potrafił w bardzo zwięzłej opowieści zawrzeć przeogromną mądrość. Niektóre jego opowieści nie tylko uczyły lub informowały, ale też były proroctwami. Stary Testament także zawiera opowieści niekoniecznie historyczne. Na przykład księga Estery, Pieśni nad pieśniami, Tobiasza, Judyty. Wartość opowieści jest ogromna, jeśli zostanie prawidłowo opowiedziana i zrozumiana. Bywało jednak, że przypowieści Chrystusa nie były zrozumiane, ale to też miało swój sens i cel.

  Dziś oddaję Ci pierwszą część opowieści z Jeruszalem, czyli dzisiejszego Jeruzalem. Mam nadzieję, że opowieść ta sprawi Ci przyjemność intelektualną i pobudzi do myślenia. Główna puenta jest zarezerwowana na sam koniec całości, ale mam nadzieję, że i w tej części znajdziesz ciekawe myśli.

Poznanie Boga z pewnego źródła

Drugim sposobem na poznanie Boga jest czerpanie wiedzy o Bogu z pewnego źródła. Takie źródło jest tym pewniejsze i bardziej zbliżone do samego Boga. Co jakiś czas pojawiali się ludzie, którzy twierdzili, że Bóg do nich przemówił. Miało do takiego kontaktu dochodzić na kilka sposobów, żaden nie został szczegółowiej omówiony, a przynajmniej nam nie zostawiono takich informacji, ale coś jednak wiemy.

Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom. 

Amosa 3:7

Z tego powodu księgi, których autorstwo przypisywano prorokom, byłe starannie analizowane pod kątem wiedzy tajemnej. 

Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. 

Jana 5:39

W swoich badaniach Izraelici pobłądzili, ponieważ szukali u proroków informacji o sposobie zapewnienia sobie życia wiecznego, a tymczasem prorocy zapowiadali przyjście Tego, który to życie nam umożliwi. Szukali drogi do raju na skróty i zlekceważyli Mesjasza, który takie informacje posiadał i mógł im pomóc w zdobyciu upragnionej wieczności. 

Jak poznać Boga? - metoda podstawowa

Podstawowa metoda poznania Boga jest dostępna dla wszystkich i polega na obserwowaniu dzieł stwórczych. Poznajemy Boga po jego dziełach. Nie lekceważ tej metody poznawczej, ponieważ dużo osób na tym poziomie poległo.

Objawiany jest gniew Boga z nieba, przeciwko każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy prawdę w sposób nieprawy pętają. Ponieważ dostrzegalne fakty o Bogu zostały im udostępnione przez Boga w sposób niepodważalny, bo niewidzialne Jego od stworzenia wszechświata jest przez umysł obserwowane. W jakości dzieła widzimy zarówno wieczną jego moc, jak i też boskość, dlatego nie są w stanie się wybronić. 

Rzymian 1:18-20

Paweł pisze, że ludzie, którzy nie znają Boga, nie mają nic na swoje usprawiedliwienie, ponieważ Bóg dał się poznać przez swoje dzieło stwórcze. Ktoś może powiedzieć, że to jest nie możliwe, by tak poznać Boga, jego przymioty i na tej podstawie odrzucić fałszywych bogów. Nie wiemy ile osób skorzystało z tej metody w całym okresie istnienia ludzi na Ziemi, ale znamy kilka przykładów, wspomnę teraz o dwóch.

Skorzystaj z cierpliwości Bożej

Jako dzieci posłuszeństwa, nie dopasowujcie się do wcześniejszych pragnień wynikających z waszej niewiedzy, ale do tego Świętego, który powołał was i sami świętymi w każdym postępowaniu stańcie się, ponieważ napisano „świętymi bądźcie, gdyż Ja świętym jestem”.

1 Piotra 1:14-16

Zanim poznaliśmy Pana Jeszu, żyliśmy powodowani własnymi pragnieniami lub tym co inni nam mówili, że powinniśmy robić (religie i rodzice). Teraz gdy zostaliśmy wykupieni najcenniejszą krwią Mesjasza powinniśmy zastanawiać się, co jest wolą tego, który nas wykupił. Piotr, który był uczniem Pana naszego Jeszu, wyjaśnił w swoim liście, że nie powinniśmy dopasowywać się do starego sposobu życia, ale powinniśmy dopasować się tego który nas powołał do świętości, bo On jest Święty.

Świętymi bądźcie

Jeśli Ojca wzywacie, który bez względu na osobę sądzi każdego według czynu, to w strachu postępujcie przez czas waszego pobytu. 

1 Piotra 1:17

Sens powyższego cytatu jest taki:

Jeśli macie odwagę, w swoich modlitwach przywoływać Boga Ojca, który jest tak potężny, że sądzi każdego bez wyjątku, to bądźcie bardzo ostrożni w swoim postępowaniu przez cały okres przebywania na Ziemi.

Na dnie - skutki łamania zasad biblijnych

Poniższa historia jest prawdziwa, opowiada angielski lekarz.

W ubiegłym tygodniu, ku zdumieniu lekarza niedawno przybyłego z Madrasu, trafiła do naszego szpitala (w Anglii) kobieta przed trzydziestką z powodu, który najczęściej sprowadza pacjentów na nasz oddział: celowe przedawkowanie. Na początku mówiła tylko, że chciałaby odejść z tego świata, że ma dość.

Wypytywałem dalej. Tuż przed przedawkowaniem jej były chłopak, ojciec jej najmłodszego ośmiomiesięcznego dziecka (obecnie przebywającego pod opieką matki byłego chłopaka), włamał się do jej mieszkania, wyważając drzwi wejściowe. Zniszczył wewnątrz wiele sprzętów, wybił każde okno, ukradł 60 funtów w gotówce i zabrał telefon.

Czy choroby są karą za grzech?

Przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: 

– Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym - on czy jego rodzice? 

Jeszu odpowiedział: 

– Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale [stało się tak], aby się na nim objawiły sprawy Boże. 

Jana 9:1-3

To znaczy, że nie wszystkie choroby są wynikiem grzechu. Takie bowiem przekonanie mieli dawni Izraelici. Uważali, że choroba lub nawet przedwczesna śmierć była wynikiem grzechu. Faktycznie niektóre fragmenty biblijne wydają się potwierdzać taką możliwość, ale z tych słów Pana naszego Jeszu wynika, że nie każda choroba jest wynikiem grzechu. Życie w grzechu sprawia, że człowiek przestaje być pod ochroną Boga (dzieje 26:18), dlatego jest całkowicie bezbronny wobec złej woli szatana, ale słudzy Boży, w tym także należący do Pomazańca Jeszu, należą do Boga i podlegają jego ochronie.

Dlatego uzdrowienie pewnej kobiety Pomazaniec Jeszu nazwał uwolnieniem z mocy szatana:

Córki Abrahama, którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?

Łukasza 13:16

  

Wiemy, że szatan żąda poddawania próbie sług Bożych 

Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę; ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci. 

Łukasza 22:31,32

Zanurzenie w imię Jeszu, 11 kwietnia 2017

Jesteśmy już po pamiątce śmierci Chrystusa. W tym roku (2017) obchodziliśmy ją 11 kwietnia. Spotkaliśmy się w centralnej Polsce (pod Łodzią), by wspólnie spożyć chleb i wino czyli ciało i krew Pomazańca Bożego. Przy tej okazji zanurzenie w imię Jeszu przyjęło siedem osób, cztery kobiety i trzech mężczyzn. Zjechaliśmy się z całej Polski, a nawet z zagranicy. W przyjemnej atmosferze zaprzyjaźniliśmy się na wieczność ku chwale Boga Ojca i Pana naszego Jeszu.

Wśród osób wzywających imię Jeszu, są dziś nie tylko byli świadkowie, ale także byli katolicy i prawosławni. To jest dowodem, że Bóg powołuje bez względu na religię osoby godne. Nie jesteśmy społecznością, która by „polowała” na byłych świadków”. Nie specjalizujemy się w krytykowaniu jednego ugrupowania religijnego. Głosimy Słowo Boże, a Bóg sam powołuje osoby godne zbawienia z różnych religii.

Jak wymazać swoje grzechy?

Jak wymazać swoje grzechy? To jest pytanie z serii, jak dostąpić zbawienia, bo wymazanie grzechów jest wstępnym etapem, wchodzenia na drogę prawdy, prowadzącej do zbawienia, które z kolei służy chwale Boga Ojca przez działalność Syna.

Dzieje 10:43 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów.

Dzieje 2:37-41 Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. «Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was 

zanurzy się w imię Jeszu Pomazańca na odpuszczenie grzechów waszych, i weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz». W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!». Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali zanurzeni I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.

Dzieje 22:16 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, zanurz się i obmyj się z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!

Rady Jakuba dla sług pomazańcowych

List Jakuba jest zbiorem bardzo wielu porad dotyczących naszego życia w Pomazańcu Jeszu. Dwa lub trzy zdania i zmiana tematu. Momentami list Jakuba przypomina księgę Przysłów, pełną krótkich rad. Z tym że Jakuba porady są wyraźnie napisane pod kątem naśladowców Chrystusa. Dziś trzy rady każdą omawiam w innym filmiku.

Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.

Jakuba 1:2-4

Postępowanie w brew wierze jest grzechem

Rzymian 14:13-23
13 Przestańmy się wzajemnie osądzać. A raczej to zawyrokujcie, by nie dawać bratu sposobności do upadku lub zgorszenia.
14 Wiem i przekonany jestem w Panu Jeszu, że nie ma niczego, co by samo przez się było nieczyste, a jest nieczyste tylko dla tego, kto je uważa za nieczyste.
15 Gdy więc z powodu pokarmów zasmucasz swego brata, nie postępujesz już zgodnie z miłością. Swoim pokarmem nie doprowadzaj do upadku, tego za którego umarł Pomazaniec.
16 Niech nie oczerniają waszego dobra.
17 Królestwo Boże to nie jedzenie i picie, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Tchnieniu Świętym.
18 Ponieważ tak służący Pomazańcowi, podoba się Bogu i ma akceptację ludzi.
19 Dążmy do pokoju i wzajemnego zbudowania.
20 Z powodu pokarmów nie burz dzieła Bożego. Wszystko jest czyste, ale staje się złem gdy prowadzi do upadku.
21 Dobrą jest rzeczą nie jeść mięsa i nie pić wina, i unikać tego przez co brat twój upadnie.
22 A swoje przekonanie zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy, kto sam się nie oskarża z powodu wniosków do których doszedł.
23 Kto je, mając wątpliwości, potępiony jest, bo wbrew swojej wierze postąpił. Postępowanie niezgodne z z wiarą, jest grzechem.

Różnorodni choć zjednoczeni

Kontynuujemy rozważania na temat jedności sług pomazańcowych mimo różnic w sposobie na życie. Okazuje się, że nie musimy być identyczni we wszystkim co robimy. Możemy mieć własne upodobania i sposoby na życie, jeśli oczywiście mieszczą się w granicach nakreślonych przez dobrą nowinę. Ktoś chce jeść mięso, niech je, a ktoś nie chce go jeść, to niech nie je. Cokolwiek robimy powinniśmy robić na chwalę Boga Ojca i Syna Bożego. Ustępowanie w obliczy możliwego sporu także jest częścią naszej osobowości kształtowanej na chwałę Boga. 

Gdy różnisz się w niektórych poglądach od swojego brata w Chrystusie, zamiast go krytykować i zmuszać do zmiany poglądów, pomyśl, że to wspaniały dowód miłości Bożej. Jeśli jesteś pewien, że masz rację, a Twój brat błądzi, to doceń Bożą miłość, bo Bóg go toleruje mimo wad i błędnego zrozumienia. 

Ugryź się w język, zanim kogoś osądzisz

Od czasu zamknięcia kanonu Pism Świętych minęło 1900 lat. Pojawiły się nowe wynalazki, które bardzo zmieniły nasz sposób życia. Słudzy pomazańcowi mają różny stosunek do tych nowinek, ale zawsze powinni pamiętać o tym, że ich opinia jest ich opinią. Dla nich jest najważniejszą i obowiązująca, ale nie koniecznie musi tak być w przypadku innego sługi pomazańcowego. Każdy odpowie sam przed Bogiem za swoje postępowanie. Nie tworzymy reguł i nie narzucamy ich innym. Nie robili tego apostołowie, mimo że bez wątpienia działało przez nich Tchnienie Święte. Tym bardzie i my nie ustanawiajmy nowych praw i nie zmuszajmy do ich przestrzegania. Wszyscy jesteśmy powołani do wolności, a nasza służba jest mądrym wykorzystaniem wolnej woli. Znajdźmy przyjemność w byciu innymi.

Patrzmy na Chrystusa

Patrzmy na Chrystusa, jako wzór wiary, wytrwałości, a także nagrody. List do hebrajczyków 11 rozdział podaje przykład wiernych ludzi, którzy mimo, że reprezentowali Boga nie spotkali się z tego powodu z uznaniem wśród ludzi, przeciwnie byli prześladowani, gnębieni i zabijani. Ufali Bogu, że w jakiś sposób ich wynagrodzi za wierność. Później przyszedł Chrystus nasz Pan na Ziemię i jego także poniżono, torturowano i zabito. Powinien odebrać od mieszkańców Ziemi cześć, a tymczasem nawet naród Izraelski chciał jego śmierci, jako fałszywego Mesjasza. 

Czego więc my możemy się spodziewać? Tego samego. Nie będziemy lepiej traktowani niż nasz Pan lub inni prorocy. Nastawmy więc swoje umysły na przykrości ze strony tego świata i liczmy tylko na nagrodę po zmartwychwstaniu, oczywiście jeśli wytrwały w wierności do końca. 

Wytrwale biegnijmy

Mając dokoła siebie mnóstwo świadków, odłóżmy wszelki ciężar, grzech, który nas łatwo zwodzi, powinniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach.

Hebrajczyków 12:1

Czasem chcemy za dużo i nie możemy wówczas nic osiągnąć. Pan nasz Jeszu twierdzi:

Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają.

Łukasza 13:24 

Dlatego warto pozbyć się wszystkiego co nam utrudnia osiągnięcie celu. Dla sług pomazańcowych największym ciężarem hamującym dążenie do zbawienia jest grzech, dlatego trzeba się go pozbyć.

Prostuj drogę dla Pana

Prostujcie drogę dla Zbawiciela Jeszu. Zanim nasz Pan przybędzie ze swoimi zastępami, prostujmy Mu drogę, tak by w nas samych nie znalazł powodu do rozczarowania. Przeciwnie by w nas znalazł uwielbienie.

Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego, Jeszu Pomazańca - a wy w Nim - za łaską Boga naszego i Pana Jeszu Chrystusa. 

2 Tesaloniczan 1:12

Nie rzucaj pereł...

Głosząc prawdę skutecznie obalamy kłamstwo, nie musimy w tym celu opluwać kłamstwa,  ani jego głosicieli. Przeciwnie, oni sami się skompromitują i ludzie w końcu poznają się na ich fałszu. Nie znaczy to, że akceptujemy zło lub błędne nauki, ale obalamy je głosząc prawdę. Jeśli zostaniemy zmuszeni to będziemy potrafili mocno odpowiedzieć hejterom, ale póki to od nas zależy starajmy się ze wszystkimi żyć w zgodzie. Dzisiejszy werset z Mateusza 7:6 ostrzega nas nie tylko przed tym, że głoszenie ewangelii niegodnym osoba jest niebezpieczne, ale też że jest to niepotrzebne narażanie ewangelii na oplucie (zmieszanie w błocie). Nie dawajmy tego co święte psom tak brzmi rada Chrystusa. Czas spędzony na jałowych dyskusjach z ludźmi fałszującymi Słowo Boże, jawnie zaprzeczającymi jego przesłaniu, jest czasem zmarnowanym. 

W tym czasie możemy napisać budujący wpis na blogu, nagrać film na który ktoś czeka, lub przeprowadzić rozmowę z kimś kto doceni proste prawdy ze Słowa Bożego. 

Pierworodny Obraz Boga

List do Kolosan jest wyjątkowy, ponieważ informuje nas o początku zaistnienia wszystkiego w tym także Syna Bożego, a naszego Pana Jeszu. W pierwszym rozdziale, a piętnastym wersecie czytamy:



który jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia.

Kolosan 1:15

Ten właśnie werset jest powodem nagrania dzisiejszego filmiku. Co znaczy być obrazem Boga, jakie ma to dla nas znaczenie? Jak rozumieć, że On jest pierworodnym wszelkiego stworzenia?

Unikaj kłótni

Mateusza 12:19 (Izajasza 42:2)
"Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu."

1 Tymoteusza 4:7
"A pospolitych i babskich baśni unikaj, ćwicz się natomiast w pobożności."

1 Tymoteusza 6:20
"Tymoteuszu! Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy i sprzecznych twierdzeń, błędnej, rzekomej nauki,"

2 Tymoteusza 2:16
"A pospolitej, pustej mowy unikaj, bo ci, którzy się nią posługują, będą się pogrążali w coraz większą bezbożność,"

2 Tymoteusza 2:23
"A głupich i niedorzecznych rozmów unikaj, wiedząc, że wywołują spory.
Ale niewolnik Pana nie ma się spierać, lecz ma być delikatny wobec wszystkich,
wykwalifikowany do nauczania, opanowujący się w obliczu zła"

Tytusa 3:9
"A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne."

Krytyka, osądzanie i oskarżanie czyli szatański sposób na prawdę

Głosiciele prawdy nie chodzą za głosicielami kłamstwa, by ich zwalczać. Odwrotnie, to głosiciele kłamstwa chodzą za głosicielami prawdy, by ich zwalczyć. Prawda dzięki działaniu Ducha Świętego sama się rozprzestrzenia, a kłamstwo bez agresji traci zwolenników. Czasem głosiciele kłamstwa zwalczają się wzajemnie, ale to tylko dlatego, że walczą o zwolenników wyrywając ich sobie nawzajem. 

Chrystus nasz Pan, nie chodził po szkołach rabinicznych lub faryzejskich i nie obalał ich nauk. Nawet nie krytykował kapłanów z sekty saduceuszy za brak wiary w zmartwychwstanie i odrzucanie ksiąg prorockich (uznawali tylko księgi mojżeszowe). To oni łączyli swoje siły, żeby krytykować Mesjasza. Niestety dużo osób im uwierzyło. 

Przywołaj Pana do siebie

Imię to sposób w jaki zwracamy się do kogoś, sposób zwrócenia jego uwagi lub przywołanie go do siebie. Stąd kiedyś pytano: Jak na ciebie wołają? W Nowym Testamencie znajdujemy ten zwyczaj w greckim czasowniku epikaleomai (G1941). Słowo to występuje jako wzmianka o imieniu:

"Czy przebywa tu w gościnie Szymon, na którego wołają Piotr?"

Dzieje 10:18

Oczywiście dziś w języku polskim raczej powiemy "zwanego Piotrem", ale chodzi o to by podkreślić, że imię to sposób przywoływania danej osoby. Dlatego ciekawe jest, użycie tego samego greckiego czasownika w liście do Rzymian 10:12-14:

Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? 

Dlaczego nie wszyscy szanują imię Pana?

Dlaczego jedni są wdzięczni gdy słyszą prawdę, w tym także gdy poznają prawdziwe imię Syna Bożego, a inni przeciwnie, stają się wrogo nastawieni? Duch Święty w swej mądrości przewidział to i wyjaśnił przez apostoła Pawła, że uznanie Chrystusa pod imieniem Jeszu, jest darem Ducha, a nie uznanie jest przeciwstawieniem się Duchowi Bożemu. Bo skoro Duch mówi, że Jeszu jest Panem, to każdy mówiący coś przeciwnego działa przeciw Duchowi Świętemu. Zadziwiające jest to że Duch przewidział i ostrzegła przed tymi co imię naszego pana będą nazywali przekleństwem lub klątwa.

Nieautoryzowane wypędzenie demonów

Imię nie jest zaklęciem, ani
przeklęciem. Imię to przede wszystkim sposób w jaki zwracamy się
do drugiej osoby, a dopiero w drugiej kolejności sposób w jaki
mówimy o sobie lub trzeciej osobie. Znane są takie zwroty jak: Jak
na ciebie wołają?

W języku hebrajskim Jeszu zawsze było
Jeszu, a w greckim już nie. Forma Jesu była stosowana gdy
zwracaliśmy się do Chrystusa i ona była dla chrześcijan greckich
najważniejszą, ponieważ kiedy wzywali imienia Pana to właśnie w
modlitwie mówili Jesu. Jednak kiedy mówili o Jeszu to stosowali
Jesus, Jesu i Jesun. Czyli odmieniali to imię według zasad greckiej
gramatyki. My także moglibyśmy dziś odmieniać imię Jeszu, ale
nie wydaje mi się to konieczne i szczerze pisząc nie potrafiłbym
tego zrobić poprawnie. Już mi się kilka błędów zdarzyło, gdy
starałem się odmienić słowo Pomazaniec. Odmiana imienia Jeszu
jest dozwolona, bo apostołowie w Nowym Testamencie to robili, ale
nie jest konieczna skoro w Starym Testamencie nie było takiej
odmiany.

Autoryzowane wypędzanie demonów

Imię Jeszu ma wielką moc, ale nie jest to żadne zaklęcie. Na czym polega i skąd się bierze moc tego imienia, wyjaśnię juto (jeśli Bóg pozwoli), a dziś zachęcam do zapoznania się z mocą tego imienia. Omawiam dwa ciekawe przypadki, autoryzowanego wypędzania demonów z powołaniem się na imię Jeszu. Jeden z tych przypadków wzburzył apostołami do tego stopnia, że postanowili interweniować. Pan nasz Jeszu ich jednak powstrzymał, co jest dla nas bardzo pouczające. Wiele osób tego przykładu nie rozumie i pomija milczeniem, a jest on dowodem, że nie trzeba być w pierwszym szeregu chwalców Boga, by cieszyć się jego poparciem. Zresztą sam nasz Pan Jeszu także nie kręcił się przy świątyni i nie szukał tam dla siebie zajęć. 

Każdy więc nawet gdy jest cichy, nieśmiały i wycofany towarzysko, nadal może z błogosławieństwem służyć Bogu. Tak samo wiernym niewiastom Bóg będzie błogosławił mimo trzymania się przez nie jak gdyby w cieniu mężczyzn. 

Wielkie zwiedzenie chrześcijan

Chrystus przepowiedział wielkie zwiedzenie, wśród chrześcijan. Przepowiedział, że ludzie będą czynić cuda w imię Chrystusa, a mimo to on ich nie uzna za swoich sług. To znaczy, że miliony chrześcijan oszukuje siebie i swoich bliskich. W dniu próby przeżyją dramat, bo dowiedzą się, że byli fałszywymi chrześcijanami i nie ma już możliwości, by to naprawić. Kiedy była taka możliwość to broni swojej religii, zamiast wprowadzić zmiany w swoim życiu. 

Prześladowania w czasach końca

Często się zastawiałem, dlaczego w opisie czasów końca kultu świątynnego i czasów końca dzisiejszych rządów nie ma wyraźnej różnicy. Ten opis jakby się zlewał w jedną całość. Niektórzy twierdzą, że było pierwsze spełnienie przed 70 rokiem, a teraz jest drugie. Tylko, że niektóre szczegóły wyraźnie dotyczyły tylko początku prześladowań, a inne tylko momentu powrotu Pana. Mam wrażenie, że to co wówczas się zaczęło nigdy się nie skończyło. Dopiero koniec dzisiejszych rządów, będzie końcem także znaków przepowiedzianych przez Chrystusa. Widzę to po prześladowaniach sług pomazańcowych. Zaczęło się od zabicia Pana naszego Jeszu i Szczepana, a później przez prawie 2000 lat polowano na tych którzy myślą i wierzą inaczej.

Z powodu mojego imienia

Pan nasz Zbawiciel określił wszystkich niewierzących w niego światem. Nie rozdzielał na sekty religijne, nie rozróżniał pogan od judaizmu po prostu wszyscy to świat, który ma w nienawiści pomazańcowych sług. Chrystus podał kilka powodów, dla których świat nienawidzi jego sług. Pierwszy to fakt, że nie nalezą do świata. Co to znaczy? To ma związek z ich nazwą — pomazańcowi — czyli należący do Pomazańca. Skoro jesteśmy własnością Syna Bożego, to nie jesteśmy własnością nikogo innego na ziemi. To jest powód, by traktować nas jako swoje zagrożenie, a ponieważ każdy dobrowolnie może stać się sługą pomazańcowym, to świat patrzy na to, jak na zagrożenie, bo mogą mu obywać niewolnicy, przechodząc do lepszego Pana panów i Króla królów.

Zaniesie imię moje do pogan

Dawny agresor staje się sam obiektem prześladowań. Okazuje się, że gorliwość Pawła była daremna, do póki nie nawrócił się i nie skierował swojej aktywności na służbę Chrystusowi. On sam napisał o tych którzy choć są pochodzenia Izraelitami, to jednak błądzą, a w swym zbłądzeniu są gorliwi.

Przyznaję, że mają gorliwość dla Boga, ale nieopartą na prawidłowym zrozumieniu. 

Rzymian 10:2

Teraz Paweł dostał zrozumienie, ale żeby do tego doszło musiał być powalony przez chorobę. To go zmusiło do zastanowienia nad swoim życiem. Zbawiciel przeznaczył Pawła do wyjątkowej służby, miał zanieść Jego imię do pogańskich narodów. Miał je zanieść, a nie opowiadać o Chrystusie, któremu na miejscu mieli wymyślić nowe imię. 

O zakazie używania imienia Jeszu

Od samego początku żadne nauki chrześcijan nie spotkały się z tak zaciekłym sprzeciwem, jak głoszenie imienia Jeszu. Miało to związek z podkreślaniem znaczenia tego imienia, czyli twierdzenie, że Jeszu z Nazaretu naprawdę jest Zbawicielem, a nie tylko nosi to imię przypadkowo. Dodatkowo Sanhedryn postanowił pozbyć się człowieka, który wprawdzie czynił cuda, ale w żaden sposób nie chciał z nimi współpracować. Nie pasował do ich wyobrażenia Mesjasza, więc uznali, że jego cuda to działanie szatana lub jakieś sztuczki. Postanowili Go zabić, mając nadzieję, ze to zakończy problem, a oni nadal będą mieli władze nad Jerusalem. Okazało się, że popełnienie zbrodni niczego nie zmieniło, bo uczniowie zamiast się rozejść, to się zaczęli mnożyć. Postanowili działać i w tym momencie zaczyna się dzisiejszy film.

Złorzeczą z powodu imienia Chrystusa

Przechodzimy do grupy wersetów zapowiadających prześladowanie z powodu głoszenia imienia Jeszu. To jest ciekawe zjawisko, że nikt nas nie atakuje za inne nauki biblijne tylko akurat za imię Jeszu. Jest to spełnieniem się proroctw biblijnych, dokładnie tego samego doświadczali uczniowie Chrystusa.



Poruszam też ciekawą myśl o problemach z osiągnięciem zbawienia. Wbrew temu co niektórzy myślą, zbawienie nie jest łatwe, ani automatyczne. Trzeba się wysilić, by je osiągnąć.

Wszelki język wyzna, że Jeszu jest Panem

Film nagrany 26 lutego, ale w natłoku różnych spraw zapomniałem go wstawić na stronę, dlatego teraz nadrabiam to niedopatrzenie. Okazuje się, że celem Boga jest wywyższyć Syna, przez uwielbienie jego imienia, a to wszystko dla chwały Bożej. 

Jeden z najmocniejszych wersetów biblijnych Filipian 2:9-11:

Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jeszu zgięło się wszelkie kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jeszu Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.

Któż by Twego imienia nie czcił?

Imię to nie tylko głoski wypowiadane w odpowiedni sposób, ani nawet litery zapisane w odpowiedniej kolejności. Imię to skojarzenie całej osobowości związane z konkretną osobą, dlatego czczenie imienia nie ma niż wspólnego z kultem słów, ale raczej z kultem osoby stojącej za tym imieniem. Liczy się imię i nasze powiązanie z właściwa osobą. Promowanie innych imion, zamienników ma na celu wymazanie z pamięci właściwego imienia. W dzisiejszym filmie poruszam też temat wartości liczbowej imienia. Podmiana jednej litery w imieniu prowadzi do zmiany wartości liczbowej, co jest dowodem fałszowania imienia. To jest zwyczajnie inne imię. Szatan ma swoje imię, któremu każe oddawać cześć i Pismo Święte nas o tym informuje.

Czy uwielbisz imię Pana?

Czy imię Jeszu Chrystusa zostanie w Tobie i przez Ciebie uwielbione, gdy Pan przyjdzie, to uwielbienie odebrać od swoich wiernych? Chciałbym, by ten dzień już nadszedł, ale chciałbym także, by jeszcze więcej osób przygotowało się na przyjście Pomazańca i więcej osób uwielbiło Jego imię. Bo większa liczba osób sprawi większą radość naszemu Zbawicielowi. 

Imię ma ścisły związek z osoba ją noszącą, nie chodzi więc o kult głosek lub liter, chodzi o kult osoby, która utożsamia się z imieniem, które dostała od swego Ojca. My też utożsamiamy to imię z Synem Bożym i przez szacunek, oddanie i poświęcenie dla imienia uwielbiamy je w sobie, ku chwale Syna Bożego i Jego Ojca.

Narody posłuszne imieniu

Kolejny werset biblijny pokazuje, że narody mają być doprowadzone do posłuszeństwa imieniu Pomazańca Bożego. Nie imionom, jakby miało być ich wiele, ale jednemu, jedynemu imieniu. Niestety narody są podporządkowane, ale rożnym fałszywym imionom. Chrześcijaństwo dziś wielbi wielu chrystusów, tak samo jak dawniej wielbiono wielu bogów pod wieloma imionami.

Poświęcenie się dla imienia

Nie ma takiej straty, którą byśmy mogli ponieść dla imienia Pomazańca, a której On by nam nie mógł wynagrodzić z procentem.

Spotkajmy się w imieniu Zbawiciela

Dziś ponownie tylko jeden werset biblijny, ale jakże wymowny. Są to słowa Naszego Pana i Zbawiciela, który złożył obietnicę, że jeśli ktoś będzie zgromadzał się w jego Imieniu, to on będzie wśród takich osób. Nie ma znaczenia czy to będą dwie osoby, czy trzy, jednak niemożna zgromadzać się samemu, dlatego jesteśmy zachęcani, by tworzyć społeczność powołanych. Jako społeczność tworzymy świątynię Bożą i ciało Chrystusa, w którym każdy ma swoje miejsce i zadanie. Kluczowe jednak jest zgromadzanie się w imieniu Jeszu, a nie w imieniu miłości, jedności, wiary itp. Jeśli zgromadzamy się w imieniu Zbawiciela to wszystko inne też znajdzie swoje miejsce. Będzie miłość, będzie jedność i będzie wiara. Jeśli jednak zgromadzamy się w imieniu innego chrystusa, to nie wydamy owoców ducha, czyli nie będzie prawdziwej miłości, jedności i wiary. 

Za imieniem idzie osoba

Dziś cytat wypowiedzi Zbawiciela, który przekonywał, że jeśli nawet najmniejsza osoba zostanie przyjęta z uwagi na Jego imię, to On sam zagości, a nawet więcej, zagości sam Bóg Ojciec. Niepozorna wypowiedź, a niesie bardzo dużo głębokiej treści. Warto podkreślić, że jest to treść pomocna z zaskarbieniu sobie łaski Boga Ojca. Można werset ten odwrócić i stwierdzić, że kto odrzuca głosiciela imienia Jeszu, ten odrzuca Chrystusa, a nawet więcej, bo odrzuca tego, który Go posłał, czyli samego boga Ojca.

Czy jesteś gotów służyć imieniu?

Dziś może być nam trudno zrozumieć, dlaczego kiedyś kładziono tak duże znaczenie imieniu Boga i Jego Syna, ale raczej nie mamy wyjścia i powinniśmy zaakceptować wolę Boga, i nie dyskutować z nim. Apostoł Paweł był gotów nie tylko na prześladowania, ale nawet na śmierć dla imienia Jeszu. Czy ty jesteś gotów służyć imieniu Jeszu lub dla tego imienia umrzeć? Zastanów się, bo może jesteś innym chrześcijaninem niż ci pierwsi naśladowcy pomazańcowi.

Zanurzenie w imię Jeszu

Zanurzenie to nie jest chrzest, choć jest tak mylony. Słowo chrzest wywodzi się z łacińskiego słowa oznaczającego pomazanie i w tym sensie to tylko te kościoły chrzczą, które marzą wodą po głowie. Przeciwieństwem pomazania jest zanurzenie. Pismo święte zna zarówno pomazanie (namaszczenie), pojawia się w Starym Testamencie, ale też zanurzenie, które pojawia się w obu Testamentach, ale w Nowym ma kluczowe znaczenie. Przy bliższym zbadaniu okazuje się, że mamy być zanurzeni w imię Jeszu, a nie w imię trójcy lub organizacji.

Dzielna niewiasta, czy perfekcyjna pani domu?

W Polsce popularny był program Perfekcyjna Pani Domu, który kładł nacisk na umiejętność dbania o dom. Nie oglądałem tego programu, ale wyczytałem, że jego celem było nauczyć niewiasty radzenia sobie z domem. W tradycyjnych i zdrowych społecznościach takie umiejętności przekazywała matka córce. Niestety żyjemy w czasach gdy te umiejętności zanikły i dlatego program, który w normalnych czasach mógłby śmieszyć, choćby przez fakt ujednolicenia sposobów dbania o dom, teraz jest inspiracją dla młodych pań domu.

Środowiska lewicowe, które ciężko pracowały, by kobiety wyrwać z domów i zaprząc do pracy w fabrykach, zareagowały na ten program wrogo. Oskarżały program o robienie z kobiet kur domowych. Porównanie do kury jest oczywiście idiotyczne, bo każdy kto widział kurnik wie, że kury nie dbają o porządek, przeciwnie. Nie chodzi jednak w takich porównaniach o prawdę, a raczej o negatywne skojarzenia. Nikt jednak nie wpadnie na pomysł, że kobiety zmuszone do pracy zawodowej, są niczym woły zaprzęgowe, mające przynieść zyski korporacyjnym właścicielom.

Modlitwa do Ojca w imię Syna

Na krótko przed swoją śmiercią Chrystus wydał ostatnie polecenia, były nieco inne od wcześniejszych. Kiedy uczył swoich uczniów modlitwy "Ojcze nasz" nie wspominał nic o sobie. Teraz informował uczniów, że modląc się do Ojca otrzymają o cokolwiek poproszą, jeśli prosić będą w imię Jego. Modlitwy do Syna Bożego nie oznaczają zaprzestania modlitw do Boga Ojca, trzeba tylko uwzględnić zmianę, jaką wprowadził Chrystus, polegającą na modleniu się z uwzględnieniem wiary w jego imię. 

Więzienie za wzywanie imienia Jeszu

Jak to możliwe, że przywódcy judaizmu ścigali i aresztowali wzywających imię Jeszu? Otóż wzywanie imienia oznacza modlenie się do osoby stojącej za tym imieniem, a judaizm uważał to za herezję godną potępienia. Dlatego ścigali takie osoby i zamykali w więzieniach. Co z nimi robili później? Czy zabijali jak Szczepana? Nie wiem, ale początek istnienia naśladowców Chrystusa pełen był brutalnych prześladowań ze strony przywódców judaizmu. Dopóki faryzeusze i rożnej maści rabini mieli władzę, to brutalnie prześladowali sług pomazańcowych w nadziei ich całkowitego wytępienia. Saul z Tarsu był jednym z gorliwych tępicieli pomazańcowców, jednak w drodze do Damaszku ukazał mu cię Pomazaniec i zmusił do przemyślenia tego co robi. Skutkiem tego działania było nawrócenie Pawła. Wówczas Jeszu w wizji nakazuje Ananiaszowi, by spotkał się z Saulem, a ten tłumaczy się, że przecież on...

Na czym polega wzywanie imienia Pana?

Przechodzimy do grupy wersetów, które informują nas, że pierwsi naśladowcy Chrystusa wzywali imię Pana. Nasuwa się pytanie, czym jest wzywanie imienia? To zdumiewające, że ludzie czytają tego typu teksty w Biblii i zupełnie się nad tym nie zastanawiają. Dlatego ich przekonanie, że znają Pisma Święte jest złudne, bo wiedzą tylko to na co ktoś zwrócili im uwagę. Najczęściej wiedzą to co stanowi kredo jego religii. Wiedzę tą przekazują najczęściej kaznodzieje, którzy także rozumieją tylko to co ktoś inny im przekazał. Ja zachęcam, by czytać Pismo Święte i zastanawiać się nad tym co czytamy, a wiedzę przekazywaną przez innych (także przeze mnie) sprawdzać.

Dlaczego zwlekasz?

Dlaczego zwlekasz? To pytanie usłyszał Paweł od starego sługi pomazańcowego, gdy poznał prawdę o Pomazańcu Bożym Jeszu? Co Paweł miałby zrobi? Odpowiedź jest w dzisiejszych wersetach biblijnych. Tak samo Piotr zapytany przez Izraelitów - Co mamy zrobić? - Udzielił szczegółowej odpowiedzi, takiej samej, jaką usłyszał Paweł przy nawróceniu.

Wszyscy prorocy świadczą o tym...

Paweł w liście do Koryntian pisze o różnych grzechach i pisze to do ludzie, którzy mieli w tych grzechach swój udział. Z jego listu dowiadujemy się że mimo tych bardzo poważnych grzechów Koryntianie zostali z nich oczyszczeni, a stało się to w imieniu Pana naszego Jeszu. Paweł sam też skorzystał z oczyszczenia w tym imieniu, bo zanim został naśladowcą pomazańcowym wcześniej prześladował wzywających tego imienia. 

Posłaniec pomazańcowy Piotr głosząc poganom, opowiedział o tym, jak Bóg wzbudził z martwych Pomazańca, który objawił się swoim uczniom, jadł z nimi i pił, co było dowodem prawdziwego zmartwychwstania. Piotr powiedział, że Chrystus nakazał im głosić, że Bóg dał mu władzę sądzenia żywych i zmarłych. Wspomniał też, że wszyscy prorocy zapowiadali, że każdy kto uwierzy w Jeszu, przez Jego imię dostąpi odpuszczenia grzechów. 

Odpuszczenie grzechów ze względu na imię Jeszu

Zanim przejdziemy do odpuszczania grzechów, zastanówmy się nad ilustracją i cytatem z księgi Przysłów 4:23. Cytat jest ciekawy, gdyż informuje nas, że serce kształtuje nas sposób życia. Z niego wychodzą różne możliwości, które sprawiają, że żyjemy mądrze lub przeciwnie. Powinniśmy więc z wszystkich sił strzec serca, by nie wyrządziło nam krzywdy. 

Tymczasem ciągle słyszymy, że powinniśmy zaufać swojemu sercu. Rada, ta jest niezwykle groźna, zwłaszcza dla młodych ludzi. Należy pilnować swego serca, by nam nie zwichnęło życia. Z serca wychodzą sposoby na życie, ale niestety nie tylko mądre, ale także katastrofalnie idiotyczne. Serce musi być nadzorowane przez rozum, a rozum musi mieć odpowiednią wiedzę, by nie dać się zbałamucić sercu.

18. Musimy być zbawieni - Dzieje 4:12

Jeśli chcesz dostąpić zbawienia, to MUSISZ to zrobić w imieniu Pana naszego Jeszu. Nie ma innej możliwości, innego Imienia, innej Bramy i innej Drogo do Ojca i do osiągnięcia zbawienia. Nie ma innego sposobu na zbawienie jak tylko wiara w imię Jeszu i wierność Panu aż do końca swego ziemskiego życia. trzeba uwierzyć i oddać się Panu na służbę. Nie radziłbym nikomu targować się z Pomazańcem Bożym, bo przecież dostępujemy przywileju odpuszczenia grzechów z łaski, a nie dzięki osobistym zasługą, a wiarę w imię trudno uznać za osobiste osiągniecie. To jest warunek by dostąpić łaski zbawienia. 

17. Modlitwa do Chrystusa zbawia - Rzymian 10:13

Dawniej Bóg życzył sobie, by pokładać nadzieję tylko w Jego imieniu, a w czasach apostolskich wycofał swoje imię i uzależnił zbawienie od wzywania imienia Jego Syna Jeszu. List do Rzymian wyraźnie kładzie nacisk na potrzebę głoszenia Chrystusa i jego imienia. Świadkowie Jehowy w tym miejscu dopuszczają się fałszerstwa Pism, ponieważ zamiast słowa 'imienia Pańskiego' wstawiają 'imienia Jehowa'. W ten sposób blokują zmiany zaplanowane przez Stwórcę, żeby wynieść do chwały swego jedynego Syna. Kiedy Joel wypowiadał podobne słowa użył JHWH jako imię, które zbawia. Paweł w identycznych słowach skierował uwagę na imię Syna Bożego Jeszu.

Ekspert

Czuję się jak ten ekspert z filmiku zamieszczonego poniżej, kiedy mi ludzie usiłują wcisnąć dogmat trójcy. Wydaje im się, że jeśli są wstanie, wyartykułować słownie jakąś myśl, to z automatu może stać się ona na ich życzenie faktem. Mam wówczas wrażenie, że rozmawiam z ludźmi inteligentnymi inaczej. Z tą różnicą, że ja im nigdy nie przytaknę, bo to by mogło ich utwierdzić w przekonaniu, że ich obłęd ma sens.

W filmiku używa się argumentu "przecież jesteś ekspertem", a w dyskusji o niebiblijnej trójcy, "gdybyś miał ducha to byś rozumiał trójcę". Oba argumenty są równie bez sensownie, bo to właśnie Duch podpowiada, że trójca jest pogańskim wynalazkiem. Tak samo na filmiku ekspert wyjaśnia swoim współpracownikom, że ich oczekiwania są sprzeczne dlatego własnie, że jest ekspertem.

16. Wzywaj imienia dla swego zbawienia - Dzieje 2:21

W dziejach Apostolskich 2:21, apostołowie powołują się na proroctwo Joela, w którym pojawia się imię zapisane literami JHWH. Piotr przekonuje, że wzywanie imienia Pana daje zbawienie. Mówiąc językiem współczesnym modlitwa z użyciem prawidłowego imienia gwarantuje zbawienie. Jutro przekonamy się, że to samo dotyczy imienia Pana naszego Jeszu i modlitwy do Zbawiciela.