Izrael raz odrzucony, na zawsze odrzucony!

„Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, lecz nie będzie jej darzył życzliwością, gdyż znalazł u niej coś odrażającego, napisze jej list rozwodowy, wręczy go jej, potem odeśle ją od siebie. Jeśli ona wyszedłszy z jego domu, pójdzie i zostanie żoną innego, a ten drugi też ją znienawidzi, wręczy jej list rozwodowy i usunie ją z domu, albo jeśli ten drugi mąż, który ją poślubił, umrze, nie będzie mógł pierwszy jej mąż, który ją odesłał, wziąć jej powtórnie za żonę jako splugawionej. To bowiem budzi odrazę u Pana, a ty nie możesz dopuścić do takiej nieprawości w kraju, który ci daje w posiadanie Pan, Bóg twój.” Prawa 24:1-4

Przepis ten Izraelici dostali by ostrzec ich że jeśli Bóg da im list rozwodowy to już nigdy nie będą mogli wrócić do stanu poprzedniego. Już nigdy nie będą małżonką Boga. Jeśli będzie rozwód to na zawsze. I co się stało? Minęło wiele lat a my mamy relację z minionych wydarzeń. Przyjrzyjmy się co pisze Izajasz?

Bądźcie szlachetniejsi i badajcie Pisma

„Natychmiast w nocy bracia wysłali Pawła i Sylasa do Berei. Kiedy tam przybyli, poszli do synagogi Judejczyków. Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.” Dzieje 17:10,11

Ta wyższa forma szlachetności, za którą chwalił Paweł, polegała na sprawdzaniu nauk w Pismach Świętych. Problem, z jakim spotyka się głosiciel prawdy polega na tym, że ludzie bez sprawdzania wiedzą lepiej. Skąd bierze się taka pewność? Z powszechności niektórych przekonań. Jeśli ktoś idzie bardzo szeroką drogą i jest na niej mnóstwo osób, a wszystkie mówią to samo, to wówczas ludziom tym przybywa ślepej pewności. W tłumie czują się bezpieczniej, podświadomie czując, że większość nie może się mylić, że w tym tłumie jest dość mądrych ludzi, by znać prawdę. Jest to złudzenie prowadzące do śmierci. 

Chrystus to przewidział i przedstawił ten problem porównując go do dwóch dróg. 

Królowie ziemi

„Każdy niech będzie poddany władzom, sprawującym rządy nad innymi. Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga, a te, które są, zostały ustanowione przez Boga. Kto więc przeciwstawia się władzy - przeciwstawia się porządkowi Bożemu. Ci zaś, którzy się przeciwstawili, ściągną na siebie wyrok potępienia.” Rzymian 13:1,2

Kiedy czytamy takie wersety musimy robić to z mądrością. Niestety, większość grup religijnych przyjmuje takie słowa bardzo płytko i sprowadza wszystko do jednego, do całkowitej uległości wobec władzy aktualnie sprawującej rządy. Bardzo mocno akcentują sformułowanie: „Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga, (…), zostały ustanowione przez Boga.” Tymczasem powinni położyć nacisk na słowa: „(…), a te, które są, (…). Paweł pisał o władzy aktualnie sprawującej rządy, a nie o wszelkiej władzy, która była i będzie w przyszłości. Dlaczego tak twierdzę? Ponieważ księga Objawienia zapowiada istnienie władzy, która będzie pochodziła od szatana. 

O DEMONkracji raz jeszcze

Dziś zamiast tematu biblijnego napisałem tekst w kontekście aktualnych wydarzeń rozgrywających się w Polsce. Chodzi o wybory i cały system nazywany demokracją. Napisałem tekst, w którym pytam wprost: Demonkracja czy demoskracja? Tekst jest pod linkiem wystarczy kliknąć w tytuł albo w górnym menu >>WYDARZENIA. Gdybyś chciał wiedzieć, dlaczego nie biorę udziału w wyborach to wyjaśniam ten temat w kilku wpisach na blogu na przykład:

Mity demokracji
Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg.
Mniejsze zło?
Śmieje się Ten, który mieszka w niebie.
I oczywiście najnowszy czyli dzisiejszy - Demonkracja czy demoskracja?

__________________

krzysztof pomazańcowy

Czy Adam zgrzeszył świadomie?

Czy więc Adam zjadł owoc nie wiedząc, że on pochodzi z drzewa zakazanego? Raczej wiedział ponieważ po zjedzeniu odezwało się w nim sumienie, które sprawiło ze poczuł się niegodny.

„Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: ‘Gdzie jesteś?’ On odpowiedział: ‘Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się’. Rzekł Bóg: ‘Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?’” Rodzaju 3:9-11

Sumienie nie odezwałoby się gdyby popełnił grzech nieświadomie. Adam wyjaśnił, dlaczego zjadł ten owoc a więc wiedział, o co pyta Bóg.

„Mężczyzna odpowiedział: ‘Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem’.” Rodzaju 3:12

Z tego wyjaśnienia nie wynika czy Adam zjadł świadomie, ponieważ mówi tylko o tym, że dostał owoc od Ewy. Nie zmienia to faktu, że miał wyrzuty sumienia, więc musiał być świadomy grzechu. Potwierdza ten wniosek wydany przez boga wyrok, w którym pada uzasadnienie:

„Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach w słowach: Nie będziesz z niego jeść…” Rodzaju 3:17 

A więc Ewa coś mówiła do Adama zachęcając go do zjedzenia tego zakazanego owocu. Nie wiemy, co mówiła, ale wiemy, że zrobiła to skutecznie i Adam prawdopodobnie zjadł owoc świadomie, ale Bóg go za to nie wini. Problem Adama nie polegał na tym, że nie kochał Boga, ale że kochał Go mniej niż Ewę. 

Czy Adam z Ewą mają szansę na zbawienie?

Osobiście nie wyrażam w tym temacie żadnej skrajnej opinii i też radzę by tego nie robić. Jest ku temu kilka powodów. 

Przede wszystkim Pismo Święte nie stwierdza kategorycznie, że Adam nie będzie objęty łaską przebaczenia grzechu. Trzeba przyznać, że jego grzech w porównaniu z innymi grzesznikami nie wydaje się być większy. Co prawda przez niego grzech przyszedł na wszystkich, ale prawdopodobnie i tak by przyszedł. Tam gdzie byty mają wolną wolę tam będą się zdarzać odstępcy. Dowodem tego są istoty duchowe, które także zgrzeszyły i Adam za to nie odpowiada. Prawdopodobnie w raju któreś z dzieci popełniłoby zło, być może pierwszym byłby Kain, bo on był pierwszym zabójcą. Zrobił coś, czego Adam go nie nauczył, wyszło to z niego samego. Jeśli jednak Pismo Święte nie wypowiada się w tym temacie to czy my powinniśmy to robić?

"Mówiąc to, miałem na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa, ze względu na was, abyście mogli zrozumieć, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego." 1 Koryntian 4:6 

Kolejna sprawa to brak kompetencji by osądzać przed Bogiem, On osąd zostawił swemu Synowi, a naszemu Panu i Zbawicielowi. 

Jednorodzony Syn, czyli jedyne dziecko Boga

Jedność Boga Ojca z Synem jest wzorcowa dla nas wszystkich, ale nie jest to jedność w sensie dosłownym, ponieważ Chrystus pragnie by jego uczniowie stali się częścią tej jedności.

„Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.” Jana 17:20-23

Stwierdzenie „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie,” można by było odnieść do innej jedności. Sens byłby taki, że Pan chce by jego naśladowcy byli tak zjednoczeni jak On jest zjednoczony z Ojcem. Jednak dalsze słowa nie wykluczają jedności ludzi także z Bogiem. Czytamy bowiem, „aby i oni stanowili w Nas jedno”. Uczniowie Pana i ci co im uwierzą, mogą stać się jednością z Bogiem Ojcem i Synem, jeśli będzie jedność między nimi. Stanie się to według łącznika, który wygląda tak: „Ja w nich, a Ty we Mnie, oby się tak zespolili w jedno”. To znaczy, że Bóg jednoczy się z Synem a Syn z nami i w ten sposób wszyscy jesteśmy zjednoczeni. Widzimy, więc że nadal Chrystus jest pośrednikiem między Bogiem a nami. 

O wyjątkowej pozycji jaką zajmuje Jeszu, świadczy sformułowanie „Jednorodzony Syn”. 

Wszystko moje jest Twoje, a Twoje jest moje

Imię JHWH było imieniem Boga, ale występował pod nim jego Syn, gdyż tylko przez Syna poznaliśmy Boga. Zawsze tak było. Ludzie nigdy nie widzieli Boga Ojca, ale widzieli JHWH gdy reprezentował go w bycie przedludzkim. 

"Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony* Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył." Jana 1:18

Tak samo jest z imieniem JA, ono należy do Ojca, ale pod nim działał też Syn. Dlatego czytamy w Psalmach:

„Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś pojmanych więźniów, nabrałeś darów dla ludzi, i najodporniejszych, Panie Boże! przywiodłeś, aby mieszkali z nami.” Psalm 68:19 BG

„Panie Boże” w powyższym cytacie to w manuskryptach hebrajskich „JA Elohim” (יה אלהים), gdyby to uwzględnić to tekst wyglądałby tak:

„Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś pojmanych więźniów, nabrałeś darów dla ludzi, i najodporniejszych, JA Boże! przywiodłeś, aby mieszkali z nami.” Psalm 68:19**

Paweł wyjaśnił, że Psalm ten odnosi się do Pana naszego Jeszu:

Doksologia - na chwałę Bożą!

Doksologia to formuła pochwalna. Słowo powstało z języka greckiego doksa chwała, logos słowo. Doksologia występuje w Starym Testamencie i w Nowym. Na przykład słowa:

"Błogosław, duszo moja, Pana, i całe moje wnętrze - święte imię Jego! Błogosław, duszo moja, Pana, i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!” Psalm 103:1,2

Nowy Testament także zawiera doksologie, przeważnie są to zdania wtrącone w jakiś wywód lub na jego koniec.

„który jest błogosławiony na wieki. Amen” Rzymian 1:25

„Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego wszystko. Jemu chwała na wieki! Amen.” Rzymian 11:36

Zdrowotne właściwości oliwy - namaszczenie chorych

Oliwa była i jest bardzo popularna w rejonach biblijnych. Nie tylko była spożywana, ale też stosowana, jako środek natłuszczający skórę i włosy. Panowało słuszne przekonanie, że ma bardzo pozytywny wpływ na zdrowie człowieka, ale też działanie kojące. Już w prawie mojżeszowym osoba uzdrowiona z trądu miała przyjść do kapłana, który miał potwierdzić jej uzdrowienie. Kapłan przy tej okazji namaszczał pewne miejsca na skórze uzdrowionego oliwą.

"Następnie kapłan pomaże oliwą, która jest na jego lewej dłoni, wierzch prawego ucha człowieka oczyszczającego się, a także kciuk jego prawej ręki i duży palec jego prawej nogi, na tym samym miejscu, które było pomazane krwią ofiary zadośćuczynienia." Kapłańska 14:28

Ze oliwa z oliwek ma zdrowotne właściwości nikt znający się na naturalnej medycynie nie ma wątpliwości. Doktor. n. farm. Przemysław Rokicki w swoim artykule „Oliwa z oliwek śródziemnomorski eliksir długowieczności i dobrego zdrowia” pisze:

Najkrótsza definicja miłości

Pisma Święte Starego Testamentu często Mądrość przedstawiają, jako synonim Logosu, czyli Chrystusa w bycie przedludzkim. Wiedząc o tym zupełnie inaczej odczytamy taki tekst na temat Mądrości i miłości:

„Początkiem jej najprawdziwszym - pragnienie nauki, a staranie o naukę - to miłość, miłość zaś - to przestrzeganie jej praw, a poszanowanie praw to rękojmia nieśmiertelności.” Mądrości 6:17,18

Tą samą myśl znajdujemy w Nowym Testamencie, gdy czytamy:

"Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie.” 1 Jana 5:3 

Widzimy jak Stary testament uzupełnia się z Nowym. Mówią jednym głosem, zgodnie. Tymczasem kościoły protestanckie odrzucają księgę Mądrości. Kościół katolicki wprawdzie ma ją w swoim kanonie, ale również jego teolodzy nie dostrzegają tej wzajemnej harmonii. Biblia Tysiąclecia posiada przypisy odsyłające do podobnych miejsc, zawierających podobną myśl, a w tym przypadku przypisu brak, co przypomina nam wypowiedź pana o "ślepych przewodnikach". 

Bóg śmieje się z polityków

„Wiele zamierzeń jest w sercu człowieka, lecz wola Pana się spełni.” Przysłów 19:21 

Żyjemy w czasach, gdy przy podejmowaniu decyzji prawie nikt nie zastanawia się, co na ten temat ma do powiedzenia Bóg. Tymczasem cokolwiek zaplanujemy stanie się to tylko wówczas, gdy Bóg nam na to pozwoli. Nasze modlitwy się spełniają. Nie potrzebujemy żadnych czarodziejskich zaklęć, tajemnych haseł, eliksirów i różdżek. Nasze modlitwy mają moc, ponieważ są oparte na wierze w naszego Pana Jeszu. Wierzymy, że o cokolwiek poprosimy Pana wzywając go po imieniu tak się stanie. Dostaliśmy nawet instrukcję jak to robić by być pewnym pozytywnego wysłuchania nas.

„I otrzymacie wszystko, o co na modlitwie z wiarą prosić będziecie.” Mateusza 21:22

Trzeba jednak spełnić pewne warunki, o których napiszę innym razem, jeśli Bóg pozwoli. Teraz chciałbym skupić się na tym, że człowiek ani w skali jednostki ani w skali narodów i organizacji nie jest wstanie pokrzyżować planów Boga. Zapominają o tym władcy tego świata i zapominają o tym organizacje międzynarodowe. 

Całe Pismo...

Dzisiaj króciutko chciałbym zwrócić uwagę na to jak bywamy zaprogramowani. Do IV wieku społeczności powołanych (kościoły, zbory) były samodzielne. Jedyną władzą nad nimi był Duch Święty. On jednoczył wszystkie grupy. Z księgi Objawienia wiemy ze działo się różnie i nie wszystkie społeczności były zdrowe. W tym czasie największe miasta były jednocześnie najsilniejszymi ośrodkami sług pomazańcowych. Kiedy skończyły się prześladowania i powstało chrześcijaństwo, jako religia uprzywilejowana w Rzymie. Doszło wówczas do próby centralizacji władzy nad wszystkimi społecznościami. Faktycznie oznaczało to pozbycie się Ducha Świętego, jako przewodnika. Do pełnej centralizacji nie doszło gdyż część sług pomazańcowych odmówiła przyjęcia wiary w równość Syna z Ojcem. Zwolennicy pierwszej wiary musieli opuścić cesarstwo wyparci siłą władzy świeckiej. 

Od tej pory władzą główną był cesarz a swoje wpływy na kościoły wywierał przez synody. Cały czas jednak o główne wpływy walczyły największe miasta, a więc także największe skupiska chrześcijan. Jednak patriarcha Rzymu był bliżej władzy i to dawało mu pewną przewagę. Mimo to spory trwały i czasem przeradzały się we wzajemne mordowanie. Kiedy więc część terenów dostała się pod władzę muzułmanów chrześcijanie tamci przyjęli to z ulgą. Dziś może nam to wydawać się dziwne, ale wówczas islam dawał chrześcijanom z Syrii więcej szans na przeżycie niż agresja patriarchy Rzymu, zwanego dziś papieżem. Do pełnej jedności chrześcijaństwa pod rządami ludzi nigdy nie doszło. Po najazdach muzułmanów doszło do podziału kościołów na zachodni Rzym, który to później podzielił się na katolicyzm i prawosławie, na wschodnie kościoły skupione wokół Konstantynopolu i na kościoły rozwijające się pod władzą muzułmanów. 

Ilu jest Bogów?

Ponieważ pewne wersety w Świętych Pismach nazywają ludzi, aniołów i Chrystusa BOGIEM, więc pytanie ilu jest Bogów jest jak najbardziej na miejscu. Tylko proszę mi nie argumentować, że ci inni BOGOWIE są z małej litery, czyli bogowie. Taki argument nie ma sensu, ponieważ w starożytności, gdy powstawały Święte Pisma nie rozróżniano bogów od Bogów. Dziś możemy w ten sposób robić różnicę, ale dawniej tak nie robiono. 

Wzorowanie się na judaistycznym wyznaniu wiary, które brzmi:

„Słuchaj Izraelu JHWH Bogiem JHWH jeden (אחד).” Prawa 6:4

…w niczym nam nie pomaga. Z dwóch powodów:

1. W Starym Testamencie BOGIEM lub BOGAMI są nazywani zarówno ludzie jak i aniołowie.

2. Słowo JEDEN nie musi oznaczać jedności absolutnej. Może oznaczać jedność w sensie wspólnoty. Gdyby było więcej BOGÓW, ale działaliby w jedności to nadal dla nas byłby tylko jeden BÓG.

Rozważmy pierwszy powód.

Zmartwychwstanie w Starym Testamencie

„O, gdybyś mnie ukrył w Szeolu, trzymał mnie w ukryciu, aż twój gniew się odwróci, ustanowił mi granicę czasu i wspomniał na mnie! Jeśli krzepki mąż umrze, czyż może znowu żyć? Przez wszystkie dni mej przymusowej pracy będę czekał, aż nadejdzie moja ulga. Ty zawołasz, a ja ci odpowiem. Zatęsknisz za dziełem swych rąk.” Hioba 14:13-15 PNŚ

W powyższym tekście Hiob wyraża swoją wiarę w zmartwychwstanie. Jest to jeden z najstarszych tekstów biblijnych mówiący o takiej nadziei dla umarłych. Kolejny tekst pochodzi z księgi Izajasza i ma formę proroctwa.

„Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.” Izajasza 26:19

Izajasz był bardzo szanowanym prorokiem i jego świadectwo ma duże znaczenie, ale nie mniej szanowanym prorokiem był Daniel, a on także prorokował o zmartwychwstaniu.